Cryptopsy – The Unspoken King
Century Media Records, 2008
Cryptopsy is een band die zeker geen introductie nodig heeft. Deze maffe Canadezen wisten metalland altijd weer te boeien met hun zwaar hysterische muziek die je werkelijk alle hoeken van de kamer liet zien. Met echte klassiekers als Non So Vile en Whisper Supremacy ben ik erg benieuwd wat de nieuwe telg The Unspoken King zal brengen.
Allereerst wil ik even melden dat er weer wat line-up wisselingen zijn geweest. Zanger Lord Worm heeft het Cryptopsy kamp weer verlaten en is vervangen door Matt McCachy. Deze zou zijn voorgangers moeten doen vergeten volgens de band. Ook is Maggy Durand toegetreden tot de band als toetseniste, om het geheel een meer spookachtige sfeer te geven.
Bij het horen van de eerste klanken van de nieuwe cd is het erg duidelijk dat je te maken hebt met Cryptopsy. Het is wel weer even wennen aan de nieuwe vocalen, maar tot dusver doet de beste man het goed. Drummer Flo Mounier geeft zoals gewoonlijk weer vol gas en gaat met handen en voeten zo snel als ie kan, wat aanhoort als een waar kanonsalvo. De gitaren en zieke composities zijn wel als vanouds, sommige dingen zijn zelfs toegankelijker voor het oor. De eerste drie tracks zijn geweldig bruut en chaotisch zoals we gewend zijn van deze band, ook al kan de zanger toch niet aan zijn voorgangers tippen. Maar dan gebeurt het, de display springt op het getal vier. Een vage intro met daarna een ontzettend rustige drumpartij aangevuld door de basgitaar en wat samples. Je zou van Cryptopsy nu een enorme klap in je gezicht verwachten, gebrul, bulderende drums en brute zangpartijen. De klap is er maar de rest is echt om te janken. De nieuwe aanwinst Matt McCachy weet in één klap voor mij de hele cd te verneuken. De beste man gaat clean zingen, althans hij doet een verwoede poging. Mijn mond slaat echt open van verbazing bij het horen van dit gejank. De volgende track gaat er wel weer tegenaan alsof er niks aan de hand is. Het klinkt weer een beetje zoals we verwachten van deze band. Totdat de twee minuten gehaald zijn, dan begint de fijne man opnieuw clean te zingen. Dit duurt gelukkig maar een kleine minuut waarna ze weer als gekken tekeer gaan. In de hoop dat dit dan de enige uitschieters zullen zijn op de cd zet ik The Plagued op. Maar mijn vermoeden wordt direct bevestigd, het houdt niet meer op. De mega vette stukken waar je wel Cryptopsy hoort zijn echt wel goed te pruimen. Maar het gejank van de zanger is echt te veel en te erg. Een mini cd met alleen de eerste drie tracks erop zou nog enigzins een beetje hoopgevend zijn geweest. Maar om in bijna elke track cleane zang te gooien gaat me toch echt te ver.
Voor mensen die Cryptopsy te gek vinden kan deze grote verandering in de muziek een zware domper zijn of juist positief werken. Voor mij is dit een zware domper, maar dit betekent niet dat de hele cd waardeloos is. De stukken waar Matt McCachy het niet weet te verkloten zijn goed te doen. Maar om nu telkens stukken te moeten doorspoelen als je een vette cd wilt luisteren gaat me een beetje ver. Deze cd gaat ongetwijfeld een hoop kritiek opleveren van de oude garde, maar er zullen ook ongetwijfeld weer een aantal nieuwe fans bijkomen die dit wel kunnen waarderen. Zo nu maar weer snel None So Vile in de cd speler duwen, en deze nieuwe cd snel doen vergeten.
Tracklist:
- Worship Your Demons
- The Headsmen
- Silence The Tyrants
- Bemoan The Martyr
- Leach
- The Plagued
- Resurgence Of An Empire
- Anoint The Dead
- Contemplate Regicide
- Bound Dead
- (Exit) The Few
Line-up:
- Matt McCachy – vocals
- Alex Auburn – guitar
- Chris Donaldson – guitar
- Eric Langlois – bass
- Maggy Durand – keyboards
- Flo Mounier – drums
Links: