Collapse Under the Empire – Shoulders & Giants
Sister Jack Records, 2011
Post-rock is zo ondertussen een subgenre dat genoeg variatie en bands kent om opgedeeld te worden in sub-subhokjes. Dit kan zowel positief of negatief gezien worden. Veel kwaliteit versus overpopulatie. Het is zoeken naar uitschieters. Collapse Under the Empire levert kwaliteit maar is geen uitschieter. Dromerige muziek die zich niet naar binnen forceert maar rustig op de achtergrond voortkabbelt.
Eén van de eerdere wapenfeiten van dit Hamburgse gezelschap is een soundtrack voor de korte film Sharks Don’t Cry, een statement tegen het uitroeien van haaien. Dit verbaast me niet, want ook Shoulders & Giants heeft een hoog soundtrackgehalte. Shoulders & Giants is het eerste deel van een tweeluik, waarvan het tweede deel de naam Sacrifice & Isolation draagt.
Instrumentele muziek zonder dat de opbouw uitmondt in een muur van geluid, een fikse rol voor de piano en elektronische accentjes op de ritmesectie. Ingrediënten voor een vloeiende plaat die niet verveelt maar ook niet verwondert. Kwaliteit zonder hoogvliegende ambities of eigenschappen om een klassieker in het genre te worden. Heerlijk voor op de achtergrond.
Tracklisting: 
- Shoulders
- Giants
- There’s no Sky
- The Last Reminder
- The Sky is the Limit
- Disclosure
- After the Thaw
- Days of Freezing
- Incident
- A Riot of Emotion
Line-up:
- Martin Grimm & Chris Burda – Alles
Links: