Cocaine Piss – The Pool
Hypertension Records, 2015
Luiks best bewaarde geheim ontwaarde zich eind vorig jaar. Cocaine Piss bracht na twee jaar eindelijk de opvolger uit van hun zeven minuten tellende demo, die na al die tijd nog niet ontcijferd is. Sinds deze plaat zijn ze echter wat meer de steigers in gegooid, wat verre van onterecht is. Fascinerend tot en met, en over enkele weken te bezichtigen op het Roadburn Festival.
Wat is dit nu? We weten het nog steeds niet. The Pool duurt als volwaardige langspeler net iets meer dan dertien minuten en roept meer vragen op dan een examen over ruimtemeetkunde. The Pool klinkt als een spelletje beer pong tussen Ramones, Melt Banana, Dead Kennedys en Pixies, dat uiteraard stevig fout loopt en eindigt met enerzijds rondvliegende vuisten en anderzijds een hardnekkige portie over-de-nek-gaan. Het geheel klinkt zo vaag als een clown die driewielert tussen bruidstaarten, maar is minstens even fascinerend. Het gaat van gortdroge noiserock tot rammelende 80’s punk met een snelheid waar grindliefhebbers alleen maar van kunnen kwijlen, en dat veelal binnen de drie seconden. Van de volledige speelduur (zie hierboven) lijkt het twaalf minuten lang helemaal nergens heen te gaan, tot je beseft dat het dat gewoon niet zal doen. Het drietal instrumentenverbrassers weet maar al te goed wat het niet doet en dat wordt aaneengeschreeuwd door hysterisch brabbelende vrouwenzang.
Cocaine Piss’ eerste volledige achtbaan is geproduceerd door niemand minder dan, jazeker, Steve Albini. Zegt genoeg. België heeft weer een parel om trots op te zijn. Dit is zo’n band die nu al kan gebombardeerd worden tot regelrechte cult en die status nog jaren kan dragen.
Tracklisting:
- Pigeon
- Waiting
- Incest
- Pussy
- Fuck This Shit
- The Pool
- Tourette
- Family’s Garden
- Haute Couture
- Teapot
- Mass Media
- Pretty Face
Line-up:
- Julien Diels – bas
- Mathias Estelles Y Carion – gitaar
- Yannick Tones – drums
- Aurélie Poppins – zang
Links: