Cloudkicker – Subsume
Eigen beheer, 2013
In het huidige internettijdperk zoeken muzikanten naar nieuwe manieren om zichzelf op de kaart te zetten. Met platforms als Bandcamp en Soundcloud kun je je muziek heel makkelijk aan de man brengen. Het eenmansproject van Ben Sharp genaamd Cloudkicker begon als een klein project maar groeide uit tot een van de meest veelbelovende namen in de moderne progressieve metal. Met Subsume heeft Sharp alweer zijn zesde album uit gebracht op een pay what you want basis.
Het album wordt rustig ingeleid met een ambientstuk van vijf minuten maar daarna kan het album echt beginnen. Cloudkicker heeft een erg dromerige sound die ruimtelijk klinkt. Sharp wisselt hoekige riffs à la Meshuggah af met postmetalstukken die meer richting Russian Circles gaan. Het blijft verbazend hoe één iemand zo’n sterke sound kan neerzetten. De afwisseling tussen hard en zacht zit erg goed in elkaar, hetzelfde geldt voor de fantastische productie.
Sharp laat de songs op Subsume alle kanten op kronkelen. Het tweede nummer genaamd A weather front was stalled out in the Pacific–like a lonely person, lost in thought, oblivious of time voelt ook aan als meerdere nummers in plaats van een monstercompositie van zeventien minuten. Sharp verliest nergens de focus en lijkt de melodie en zwaarte steeds dichter bij elkaar te brengen. Het kronkelt dus alle kanten op, maar er is altijd een eindpunt. De nummers van Cloudkicker voelen aan als avonturen waar je helemaal ingezogen wordt.
Ben werkt met zware gitaarpartijen, maar toch lijkt de muziek nergens echt bruut te worden. Subsume is meer een plaat die je een heel warm gevoel van binnen geeft. De composities zijn vrij druk maar op You Could Laugh Forever But Never End Up Happy laat Sharp de gitaarlijnen even goed uitwaaieren. De partijen worden op elkaar gestapeld en samen vormen ze een golvende geluidsmuur die ook metal met shoegazeinvloeden als Jesu typeert.
Dit album is een van de beste instrumentale metalplaten die ik dit jaar heb gehoord. Subsume zit vol met avontuur op een vrij hoog tempo, maar toch voelt het voor ondergetekende als zeer meeslepend aan. Degene die graag zijn metal dromerig heeft moet dit echt eens gaan beluisteren.
Tracklisting:
- The warmth of the daytime seemed like a dream now.
- A weather front was stalled out in the Pacific–like a lonely person, lost in thought, oblivious of time.
- He would be riding on the subway or writing formulas on the blackboard or having a meal or (as now) sitting and talking to someone across a table, and it would envelop him like a soundless tsunami.
- You could laugh forever but never end up happy.
Line-up:
- Ben Sharp – Alles
Links: