Cirith Ungol – I’m Alive

Geschreven door op 26-10-2019 om 16:47.

De Amerikaanse cultband Cirith Ungol is sinds 2016 weer onder de levenden. I’m Alive wordt het eerste livealbum ooit van de doom/powermetalband. Mij kan je ‘s nachts wakker maken voor het album Frost and Fire, om nog maar te zwijgen van het eveneens leuke King of the Dead. Ga maar op het puntje van de stoel zitten dus!

1981 en 1984, dat zijn de jaartallen waarin die twee albums verschenen. Met een productie waar menig blackmetalalbum nog een puntje aan kan zuigen, legden zij de basis voor Amerikaans Europese power- en doom metal. In totaal bracht de band vier volledige albums uit. Metal Blade doet de uitgave van dit album, net zoals zij dat onder meer voor de verzamelbox met vergeten nummers deed. De hoes is ontworpen door Michael Whelan, die de vier studioalbums van de band eerder ook van artwork voorzag. Hoe klinkt deze band, meer dan 40 jaar na de oprichting? Cirith Ungol laat het horen met meer dan 100 minuten aan materiaal.

Speltip 666: weet wanneer je moet stoppen. Dit is geen release waar een verkoopverplichting aan vastzit namelijk. Muzikanten worden ouder, en ze komen op een leeftijd dat ze puur op basis van de goodwill niet van het podium worden weggehoond. De interactie met het publiek is prima op dit album, en er wordt duidelijk gespeeld voor de echte fans, die alles hoorbaar fantastisch vinden. Muzikaal is het verre van fantastisch. De drums zijn veel strakheid kwijt, en er wordt slapjes op de drums geaaid. Alle respect dat de man met zijn leeftijd nog het podium opklimt, maar dan hoef je nog geen opa-metal te gaan spelen. Tim Baker staat niet bekend om zijn dynamische stemgeluid. Hou ervan, hou er niet van, het is wel typerend voor deze band. Op dit album is het echter wel heel erg eentonig. Logisch ook, de man is inmiddels op een behoorlijke leeftijd. Het is knap dat de man er na al die jaren nog steeds dergelijke schelle vocalen heeft, en dit ook een heel concert redelijk goed vol kan houden. Dat maakt het luisterplezier echter niet veel beter. De kwaliteit van de vocalen is namelijk wel degelijk achteruit gegaan, zoals je kon verwachten. Neem bijvoorbeeld het nummer Cirith Ungol, waar hij bijna klinkt als de zanger van Thy Antichrist. Het gitaargeluid op deze release is daarbij vrij droog, en de bezieling die je terughoort op de albums mist hier. Als je I’m Alive daarbij als voorbeeld neemt, hoor je dat de dynamiek mist in de live uitvoering, en het wat gezapig en slordig wordt uitgevoerd.

Dit livealbum is enkel bedoeld voor fans van de band die het allemaal niet uitmaakt hoe de muziek nog klinkt, voor mensen die het charmant vinden dat de mannen weer op de bühne staan. Dat is natuurlijk prima, en die mensen moeten er lekker van gaan genieten. Alle andere mensen kunnen deze vergane glorie met een gerust hart overslaan. Jank Frost en Fire of (de remaster van) King of the Dead maar eens aan, daar heb je meer aan.

Label:

Metalblade Records, 2019

Tracklisting:

1. War Eternal – Intro
2. I’m Alive
3. Join the Legion
4. Atom Smasher
5. Edge of a Knife
6. Blood & Iron
7. Black Machine
8. Frost and Fire
9. Finger of Scorn
10. Chaos Descends
11. Doomed Planet
12. Chaos Rising
13. Fallen Idols
14. Paradise Lost
15. Master of the Pit
16. King of the Dead
17. Cirith Ungol

Bonus Tracks (recorded at Hammer of Doom 2018):

18. Into
19. War Eternal
20. Nadsokor
21. Fire
22. Death of the Sun

Line-up:

  • Robert Garven – Drums
  • Tim Baker – Vocalen
  • Greg Lindstrom -Gitaar
  • Jimmy Barraza – Gitaar
  • Jarvis Leatherby – Basgitaar

Links: