Is het Finse Church of Void bezig aan een nieuwe start en heeft het zijn tweede album daarom maar gewoon Church of Void genoemd? Met dezelfde bezetting als op het debuutalbum Dead Rising lijkt dat toch van niet. Maar muzikaal worden er toch wel veel zijpaden buiten het doomgebeuren bewandeld, dus wellicht daarom.
Het is een lastige klus om dit album goed te doorgronden. Church of Void profileert zichzelf nog steeds als doomband, maar naar mijn idee is dat veel te kort door de bocht. Zeker de beginnummers kan je eigenlijk niet als zodanig betitelen. Neemt niet weg dat er duidelijk sprake is van muzikaal vakmanschap en het album rockt als een tierelier. Na het intro wordt er afgetrapt met het snelle Passing the Watchtower, dat dit meteen onderbouwt. Harlot’s Dream wisselt af tussen doom en vlotte metal. Moonstone kent langzame ballad-achtige coupletten met een hoofdrol voor de bas en een mooie lange gitaarsolo. Lovecraft kent na een vlot begin een wel heel lang en vreemd zweverig, priegelig instrumentaal eindstuk van bijna vier minuten. Beast Within maakt dat meer dan goed als zijnde een fenomenale logge doomkraker. Daarvan hadden er wel meer op dit album mogen staan. World Eater is ook een prima doomnummer met een nadrukkelijk vervormd basgeluid, wat de boel nog wat zwaarder maakt.
Een leuk en interessant album, maar voor een verstokte en conservatieve doomfan zullen enkele nummers niet in de smaak vallen. Die raad ik aan om eerst maar eens goed te luisteren voor aanschaf. Metalfans die van een gevarieerd album houden en niet vies zijn van een stukje doom hier en daar, hebben er een prima album bij.
Score:
80/100
Label:
Argonauta Records, 2017
Tracklisting:
- Prelude
- Passing the Watchtower
- Harlot’s Dream
- Moonstone
- Lovecraft
- Beast Within
- World Eater
Line-up:
- Magnus C. – Zang
- G. Funeral – Gitaar
- A.D. – Gitaar
- H. Warlock – Bas
- Byron V. – Drums
Links: