Chris Connelly – Artificial Madness
Relapse, 2011
Ex-Ministry-man Chris Connelly meldt zich voor de vijftiende keer met een soloplaat; dit keer onder de noemer Artificial Madness. De Schotse muzikant heeft altijd een stemgeluid gehad wat behoorlijk aan David Bowie doet denken, en ook op deze plaat is het zowel zangtechnisch als in muzikaal opzicht weer behoorlijk Bowie-esque wat de klok slaat, zij het uiteraard wat steviger dan het werk van Bowie zelf (met uitzondering misschien van beide Tin Machine-platen. Tevens doet Artificial Madness wat denken aan Lulu, de abominatie waarvan Metallica en Lou Reed het nodig vonden het op de wereld te zetten. Nu praat Connelly niet dwars door zijn eigen plaat heen, maar dezelfde drang om kunst gevonden te worden druipt ook een beetje van deze plaat af.
Op Artificial Madness staan een aantal heel sterke nummers, en de plaat is ook op zijn best als er redelijk pretentieloos gerockt wordt. Songs als het drakerige A Career In Falsehood misstaat dan ook bijna, door het voortkabbelende karakter en de manier van bewust anders proberen te zijn, terwijl Connelly de fijne kneepjes van het muziek schrijven zeker wel in de vingers heeft. Gelukkig zijn dit soort momenten meer een uitzondering dan een regel, waardoor we aan het einde van de rit alsnog een goed te pruimen en zeer degelijk album overhouden. Een snufje Joy Division, een flinke scheut Tin Machine en we zijn veertig minuten verder. Geen meesterwerk, desalniettemin het beluisteren waard.
Tracklisting:
- Artificial Madness
- Wait For Amateur
- Classically Wounded
- Cold Blood In Present Company
- Compatibility
- The Modern Swine
- Imperfect Star
- The Paraffin Hearts
- The Subjects
- The Goner
- A Career In Falsehood
Line-up:
- Chris Connelly – zang, gitaar
- Dallas Thomas – gitaar
- Will Lindsay – bas
- Sanford Parker – keyboards
- Noah Leger – drums
Links: