Children of Bodom – I Worship Chaos
Nuclear Blast, 2015
Children of Bodom, de fabelachtige Finnen… Naar mijn gevoel is het nog steeds een van de uithangbordjes voor de nieuwe generaties die de extreme metal willen induiken. Dit jaar zijn de aanbidders van de chaos terug met hun negende full-length. Zelf schrik ik wat van dit aantal, want toegegeven was de titel Are You Dead Yet? naar mijn gevoel erg sprekend voor het werk van deze Finnen tien jaar geleden. De populariteit was gebleven, maar de werkjes die werden neergelegd konden het nergens halen van de vier platen die ervoor kwamen. Met Halo of Blood werd ik gedeeltelijk terug wakker geschud en opnieuw zetten de heren een sterke prestatie neer met deze nieuwkomer.
De gangbare publieke opinie heeft het erover dat deze nieuwe plaat van de heren opnieuw wat donkerder klinkt en die mening deel ik wel, toch ga je deze band nooit ontoegankelijke of minder technische metal zien maken. I Hurt zet meteen goed in met flink wat kracht en een lekkere deathmetalgroove, maar opnieuw met erg catchy zanglijnen en symfonieën om het fris te houden. Dan is My Bodom (I Am The Only One) meteen ietwat logger en dreigender, wat erg contrasteert met Morrigan, de track die eerder dit jaar al werd vrijgegeven en waarop de band eigenlijk op erg laag tempo met symfonieën op het gevoel inspeelt. Het is zeker wel een van die tracks die blijven hangen, vooral door het refrein dat toch wel erg old school aanvoelt.
De verrassing van de plaat is voor mij het fabelachtige Horns waar de band met verdraaid hoogstaande virtuositeit de track inzet en het geheel over de ganse lengte lekker thrashy en agressief houdt. Opnieuw een wereld van verschil met het slepende Prayer For The Afflicted waar behoorlijk wat diepgang in kruipt. Als je het mij vraagt is dit zelfs een track die verder inspeelt op het gevoel dan Morrigan, maar door de aard ervan minder geschikt zal zijn voor de festivals. Dat laatste is zeker niet het geval met de knallende titeltrack waar Children of Bodom misschien wel een van de betere beukers voorschotelt van de laatste tien jaar. Flink wat beukende melodeath die nergens moeilijk wordt om te beluisteren, maar wel verdraaid technisch in mekaar zit, net als dat met Suicide Bomber geval is.
Donkerder kan je deze plaat dus wel noemen. Als je het mij vraagt blikken deze Finnen alsmaar meer terug op hun diepgaande en technische verleden, maar met het verschil dat de band alsmaar verder lijkt te gaan in het experimenteren met rustigere tracks en stevige agressie. Als je net als mij vond dat het met de voorgaande plaat de goede richting (terug) uitging, dan kan je deze aanschaf zeker wagen. I Worship Chaos is een diverse, stevige plaat met tegelijkertijd een pak nostalgisch gevoel erin. Children of Bodom mag gerust trots zijn op haar negende telg. Op naar de tiende om het twintigjarig bestaan van de band te vieren dus. Met een feestje op Lake Bodom, dat mag er zeker niet aan ontbreken. Als ze hun muziek in stijgende lijn verder zetten zoals nu het geval is, dan mag die vergunning dit keer geen probleem vormen.
Tracklisting:
- I Hurt
- My Bodom (I Am The Only One)
- Morrigan
- Horns
- Prayer For The Afflicted
- I Worship Chaos
- Hold Your Tongue
- Suicide Bomber
- All For Nothing
- Widdershins
Line-up:
- Henkka T. Blacksmith – Bas
- Jaska W. Raatikainen – Drums
- Janne Warman – Synth
- Alexi Laiho – Zang, gitaar
Links: