Sinds jaar en dag heb ik een haat-liefdeverhouding met de Amerikaanse Chelsea Wolfe. Twee jaar terug kon Hiss Spun me maar erg matig bekoren, vooral door de overdaad aan experimentele elektronische golven die haar muziek blijven voeden. Het is daarom met een bang hartje dat ik me dit keer waag aan Birth of Violence, haar zesde langspeler.
‘What’s in a name’ zou je zeggen. Wel, in dit geval zet het je zeker op een dwaalspoor. Birth of Violence klinkt doordringend, maar bovenal erg rustig, veelal akoestisch en vaak zelfs behoorlijk atmosferisch. Het past wonderwel bij de stem van deze dames die vrij zachtaardig en dromerig kan rondzweven, zoals op Little Grave, maar eveneens een zeker droefheidsgehalte op zijn Lana Del Rey bezit. Dat was uiteraard al eerder zo, maar deze plaat doet wel vaker denken aan de minder popperige nummers van Del Rey. Zeker Deranged for Rock & Roll en American Darkness zijn toppers die wel erg doen denken in die richting.
Het gevoel zit bij momenten dus lekker op deze plaat. Dat neemt echter niet weg dat het op andere momenten wat houterig durft te worden. Akoestische momenten worden hier en daar uitgemolken en inhoudelijk blijft het soms even hangen op de oppervlakte. Gelukkig zit het in de meeste gevallen wel goed en vormt Birth of Violence op die manier een rustige, maar mooie verademing na de vorige twee albums.
Score:
82/100
Label:
Sargent House, 2019
Tracklisting:
- The Mother Road
- American Darkness
- Birth of Violence
- Deranged for Rock & Roll
- Be All Things
- Erde
- When Anger Turns to Honey
- Dirt Universe
- Little Grave
- Preface to a Dream Play
- Highway
- The Storm
Line-Up:
- Chelsea Wolfe – Alles
Links: