Chaoswave – The white noise within
DVS Records (Bertus Distributie) – februari 2006
De eerste echte cd van de Italiaanse band Chaoswave slaagt erin mij danig in verwarring te brengen. In de flyer wordt gesproken over “melodic heavy metal a la Nevermore“. Gitaren en drums zijn zelfs nog wat harder dan dat en de zang is bijzonder melodieus. En daar zit ook, denk ik, de verwarring. Ik vind het instrumentale gedeelte helemaal geweldig en de zang op zich ook zeker niet slecht. Alleen bij elkaar werkt het maar een paar nummertjes voor me Al snel verveel ik me een beetje en verlang naar een volgend plaatje om te beschrijven.
Als gitarist Henrik Rangstrup ( o.a. Sinphonia) om persoonlijke redenen naar Italie verhuist, heeft hij al snel weer de behoefte om in een band te spelen. We schrijven 2003 en Chaoswave wordt opgericht. In 2004 wordt een demo met vier nummers gemaakt en nadat een platenmaatschappij is gevonden worden er in 2005 nog 5 nummers aan toegevoegd en ontstaat de eerste full-length cd van de groep : The white noise within. Het plaatje wordt in december 2005 gereleased aan het thuisfront. Met enige vertraging wordt hij nu in februari 2006 ook in ons landje uitgebracht.
Spannende, snelle en gevarieerde gitaren die een muurtje van muziek optrekken zijn de muzikale basis voor de band. Stampende drums en dravende bass maken dat het muzikale frame staat als een huis, met volop spanning en power. De zang is melodieus en gevarieerd en wordt door een zanger en een zangeres uitgevoerd, die elkaar qua geluid goed aanvullen. De productie is prima in balans en instrumenten en zang komen beiden goed tot hun recht. Toch lijkt de muziek wel uit twee, niet bij elkaar passende, gedeelten te bestaan die nogal geforceerd tot samenwerking worden gedwongen en voor een of twee, vooruit drie dan, nummertjes achter elkaar boeit dat nog wel. Maar al snel slaat bij mij verveling toe, dit ook vanwege het gebrek aan variatie.
Toch zeker geen slecht album, dat Chaoswave aflevert met absoluut sterke nummers zoals Mirror en Hate Create en zeker het instrumentale gedeelte is smullen geblazen. Ik weet zeker dat er liefhebbers te vinden zijn voor deze cd, zeker in de hoek van de melodic liefhebbers. Voor mij was het allemaal net niet spannend genoeg, maar da’s persoonlijk natuurlijk.
Tracklist cd:
- Intro
- The 3rd moment of madness
- Indifferent
- Mirror
- Hate create
- The end of me
- The wasteland of days
- Paint the poet dead
- Swept away
- See nothing, hear nothing, say nothing
Line-up:
- Henrik Rangstrup: guitars
- Fabio Carta: vocals
- Giorgia Fadda: vocals
- Marco Angloni: bass
- Raphael Saini: drums
Links: