Cendra – 666 Bastards
Xtreem music, 2015
Cendra is een punk/thrash/black-trio uit Spanje. De drie mannen zijn begonnen onder de naam Cendra in 2009 en 666 Bastards is hun tweede full-length release. Deze plaat is de opvolger van Sang, Suor i Alcohol uit 2013. Tussen deze twee releases hebben ze ook nog een EP en een compilatie uitgebracht, in 2013 en 2014 respectievelijk.
Dit is de eerste keer dat ik het geluid van deze groep mocht aanschouwen, en zelfs (voor zover ik me kan herinneren) de eerste keer dat ik iets hoor dat een combinatie is van punk en blackmetal. Het grootste deel van het 33 minuten durende album wordt er een simplistisch punkriffje voorgeschoteld met raggende drums en rauwe blackmetalvocalen, die wel iets weg hebben van early Mayhem. De meeste nummers van de Spanjaarden zijn in hun moedertaal (of met zo’n erg accent dat het Spaans klinkt). Het album telt twaalf nummers, waarvan er slechts vijf boven de 3 minuten komen in lengte.
Het eerste nummer, Satànic D-beat, is één van de weinige nummers die boven de drie minuten komt. De eerste minuut van het nummer is wel alleen een sort vaag, monsterlijk gegrom. Het riffje dat de Spanjaarden je hier voorschotelen is simpel, maar het werkt goed en zal de liefhebber ook zeker wel bekoren. Het tweede nummer is een kort nummer, en is eigenlijk hetzelfde als het eerste nummer, maar dan zonder het gegrom en een iets ander riffje. Toen ik bij dit punt was aangekomen kon ik al ruiken dat dit album niet heel veel divers material zou aanleveren. Het derde nummer, de titeltrack, is één van de betere nummers en de manier waarop ze ‘’666 BASTARDS!’’ in de microfoon roepen zal nog wel even door je hoofd blijven spoken. Voor de rest is het album niet heel erg memorabel; een simpel riffje met veel punk en thrash invloeden, waar met rauwe stem overheen geschreeuwd wordt. De nummers Cementiri Rocker, Dimonis Motöritzats en afsluiter Castell Okupat zijn eigenlijk verder de enige noemenswaardige tracks, omdat de andere tracks maar net over de minuut heen komen en niet heel veel meer zijn dan 1 riff.
Als je een echte liefhebber bent van old-school blackmetal en punk/thrash, dan is dit een album dat nog wel de moeite waard is. Ik ben persoonlijk niet zo heel erg van de punk invloeden, en het leeuwendeel van dit album vind ik dan ook niet heel interessant. De vocalen hebben wel een mooie vibe, en ik denk dat de vocalist beter naar Noorwegen zou kunnen verhuizen om in een blackmetalband te gaan spelen, maar dat is mijn mening. Er staan wel een paar leuke nummers op dit album, en waarschijnlijk kun je er wel een tijdje op headbangen. Vooralsnog is dit niet echt mijn stijl en is de uitvoering ook niet overweldigend, vandaar deze score.
Tracklisting:
- Satànic D-beat
- ARGH!!!
- 666 Bastards
- Mort
- Dalla
- Cementiri Rocker
- Sang, Suor i Alcohol
- Tot és Una Porqueria!
- Fart
- Dimonis Motöritzats
- Privant Fins Rebentar
- Castell Okupat
Line-up:
- Joey – drums, vocals
- Malparit – gitaar
- Agressor – gitaar en bas
Links: