Cappanera – Cuore Blues Rock ‘N’ Roll
Jolly Roger Records, 2011
In 1993 overleden bij een auto-ongeluk de broers Fabio en Roberto Cappanera van de Italiaanse band Cappanera. Korte tijd later nam de zoon van Roberto, Dario ‘Kappa’ Cappanera, en dus de volle neef van Fabio de rol van gitarist op zich in een andere band waar beide broers in zaten over. De band luistert naar de naam Strana Officina. Tot op heden bestaat deze band, naast andere bands die Dario in de lucht houdt. Bijna twintig jaar na het tragische einde van zijn vader en oom verschijnt nu het derde album van de band Cappanera. Om het een familieaangelegenheid te houden heeft Dario neef Rolando gevraagd de drums in te spelen op het derde studioalbum van de band. De zang op dit album was al opgenomen voor de dood van de grondleggers en is in 2011 voor het eerst te horen.
Cuore Blues Rock ‘N’ Roll heet de plaat en bevat commerciële hardrock die zwaar leunt op bluesy riffs. Voorwaar geen onaangename combinatie, maar eigentijds kunnen we dat niet noemen. Neem daarbij de zang, in het Italiaans (!), en je moet over enige doorzettingskracht beschikken om dit te kunnen waarderen. En eerlijk gezegd, kan ik Cuore Blues Rock ‘N’ Roll prima hebben. De elf tracks zijn behoorlijk afwisselend en omdat er niet al te veel wordt gezongen en er dan ook veel aandacht is voor het heerlijke gitaarwerk kan ik deze plaat aanbevelen aan liefhebbers van bluesy hardrock. De heren verstaan de kunst om pakkende nummers te componeren die niet onder doen voor pak ‘m weg Bon Jovi of Gotthard. Vooral Solo Mai had net zo goed een nummer van de Amerikanen kunnen zijn. Op Un Tipo Speicale hoor ik daarnaast overduidelijk de invloeden van Gary Moore uit zijn blues-periode begin jaren negentig. Vooral de subtiele blazers accentueren dit. Voor het overige bestaat Cuore Blues Rock ‘N’ Roll uit gemakkelijk wegluisterende rockers, waarbij de combinatie van piano en gitaar in Lei Sara’Con Te zelfs doet denken aan Journey; al met al geen misselijke referenties. Afwisseling ten top binnen het genre, naar mijn bescheiden mening. Het album eindigt gepast met het weemoedige instrumentale Borea.
Ik heb erg kunnen genieten van dit passende eerbetoon van de ene generatie aan de andere. De bescheiden hoes die dit album siert refereert aan de aanleiding die ten grondslag ligt aan deze release. Geen bijzonder prettige aanleiding, maar het resultaat is er niet minder om. Liefhebbers van lekkere blues- dan wel hardrock die zich niet laten weerhouden door de Italiaanse zang en teksten kunnen hun hart ophalen bij dit oprechte eerbetoon. Want ondanks dat mijn Italiaans ver beneden ANP is kan ik uit de songtitels wel degelijk afleiden dat de nodige emotie aan de teksten ten grondslag heeft gelegen.
Tracklisting:
- Ecstasy
- Chia Ha Deciso Per Noi
- Rinascerie
- Lei Sara’ Con Te
- Vivro’ In Lui
- Un Tipo Speicale
- Musica E Sogni
- Solo Mai
- Non Perderti Mai
- Depressione (Al Rumba Jazz)
- Borea
Line-up:
- Fabio Cappanera – zang (opgenomen in 1992/1993)
- Morby – zang (opgenomen in 1992/1993)
- Dario ‘Kappa’ Cappanera – gitaar, zang
- Andrea Castelli – bas
- Rolando Cappanera – drums
Links: