Caliban – I Am Nemesis
Century Media Records, 2012
I am Nemesis is alweer het achtste album van Duitse metalcoreband Caliban. De eerste indruk is gemaakt, de bevestiging van het kunnen van de band heeft al plaatsgevonden (1999), het grote publiek heeft al kennis gemaakt met de muziek (gradueel vanaf 2004), en inmiddels heeft elke breed georiënteerde metalliefhebber wel een mening over Caliban (met name sinds The Awakening in 2007 en Say Hello… in 2009). Als het vanaf het begin af aan nog niet vanzelfsprekend was, hebben we inmiddels gezien dat Caliban niet van plan was zijn muzikale koers radicaal te veranderen. Hiermee belandt de band anno 2012 in een fase waarin men zich toch minstens op iedere plaat qua songwriting moet gaan ontwikkelen, omdat op dit punt in de carrière stilstand achteruitgang is. We hebben het trucje van Caliban inmiddels wel gehoord, en anders hadden we het wel bij de buren vernomen: Heaven Shall Burn en Maroon, voornamelijk. Hoeveel voegt I am Nemesis toe aan de bergen metalcore-albums die we al hebben?
Ik zal het antwoord niet uitstellen: niets. Caliban is nog steeds die band die redelijk generieke metalcore opleukt met cleane zang en misschien iets meer enthousiasme dan minder bekende Duitse metalcoreband x. Hier en daar kwam men met sterke songs op de proppen, over het algemeen lag het niveau ook wel hoger dan bij genregenoten, oké. Leuk voor Caliban, maar het doet niets af aan het feit dat men zich nergens buiten de grenzen van één genre begaf. En dat genre is inmiddels al geruime tijd verzadigd. Ik kan me recensies uit 2007 en 2008 herinneren (van andere bands) waarin al tot uitdrukking gebracht werd dat het genre over zijn hoogtepunt heen was, en zeker vier jaar later is dat simpelweg het geval. Misschien genieten er wel weer mensen van I am Nemesis, maar werkelijk: het is zo inwisselbaar als wat. Het enige dat ik er inhoudelijk over hoef te zeggen is dat het ongeveer hetzelfde klinkt als de vorige plaat, en dat zegt wat mij betreft al genoeg. Caliban moet zichzelf opnieuw gaan uitvinden, moest dit eigenlijk al na The Awakening in 2007, want een plaat als I am Nemesis afleveren is gewoon compleet zinloos. Ja, er staan weer een paar leuke nummers op, maar het voegt geen klap toe aan de honderden, duizenden cd’s die dit genre al voortgebracht heeft. Qua stijl muziek is dit nog door de vingers te zien, maar qua niveau songwriting is men simpelweg gestagneerd. Hier wordt maar weer eens aangetoond dat populariteit een van de slechtste graadmeters voor creativiteit is.
Tracklisting:
- We Are The Many
- The Bogeyman
- Memorial
- No Tomorrow
- Edge of Black
- Davy Jones
- Deadly Dream
- Open Letter
- Dein R3.ich
- Broadcast to Damnation
- This Oath
- Modern Warfare
Line-up:
- Andy Dörner – Vocals
- Marc Görtz – Guitar
- Dennis Schmidt – Guitar
- Marco Schaller – Bass
- Patrick Grün – Drums
Links: