Bring Me The Horizon – Sempiternal
Epitaph, 2013
Bring Me The Horizon: een naam die u ongetwijfeld al heeft horen vallen, core-liefhebber of niet. Deze Britten onder leiding van zanger en meisjesmagneet Oliver Sykes hebben zich in de voorbije tien jaar een aanzienlijke hoeveelheid faam op de hals gehaald. De band die begon met het maken van rauwe deathcore ten tijde van het debuut Count Your Blessings, en met de release van opvolger Suicide Season zijn strepen verdiende, heeft al een lange weg afgelegd.
Een kleine drie jaar geleden gooide Bring Me The Horizon hun geluid over een compleet andere boeg met derde langspeler There Is A Hell Believe Me I’ve Seen It, There Is A Heaven Let’s Keep It A Secret, wat zorgde voor heel wat controversie, kritiek en verdeeldheid onder de fans. We schrijven 2013 en het is de beurt aan langspeler nummer vier, die andermaal niet zonder veel ophef voorbij zal gaan; Sempiternal.
Let’s face it, echte deathcore zullen deze jongens niet meer maken. Opener Can You Feel My Heart? bevestigt die gedachte dubbel en dik. Mijn hart slaat een slag over want dit is met moeite nog metal/hardcore te noemen. Het inluiden van de keys is bij deze officieel gebeurd. Een genredoorklievend, experimenteel en (zo goed als) gitaarloos nummer maken en het daarbovenop nog eens omdopen tot opener van je nieuwe album? Dat getuigt van een serieus paar stierenkloten. Een vreemde zet, maar het is een nummer dat vooral bij de gekrenkte zieltjes onder u meerdere malen opgezet wordt.
Oliver Sykes is zijn charme dus nog lang niet kwijt. Zijn brute grunts zijn nog zeer zelden aanwezig, Sempiternal moet het maar doen met screams en cleane vocalen. Verder op de plaat wordt duidelijk dat de opener een uitzondering op de regel was. Post-hardcore wordt verderop gemengd met wat oudere metalcore, en de elektronica wordt bewaard voor soundscaping en intro’s. Empire (Let Them Sing), Go To Hell For Heavens Sake en vooral Anti-Vist zijn nummers die laten zien dat er nog leven in deze jongens zit. Groovy riffs, harde drums en catchy screams zorgen voor dijken van nummers die elkaar zeer vlotjes opvolgen. Dat kan ook gezegd worden van het post-hardcore gehalte, dat op deze plaat nog wat hoger ligt dan op de voorganger, zo blijkt vooral uit de singles Shadow Moses en Sleepwalking.
Ik kan maar niet ontrafelen of hier nu enorm lang over is nagedacht, of dat alles gewoon per toeval op de juiste plaats is gevallen, maar dit album klopt als een bus. Zowel de oude invloeden als het nieuwe geluid als de ballads onder leiding van sporadische drums en theatrale melodiën (And The Snakes Start To Sing, Hospital For Souls) zorgen voor een afwisselend geheel. De samenhang is soms wat ver te zoeken en het heeft mij een luisterbeurt of tien gekost, maar ik kan nu overtuigd zeggen dat het goed is. Als ik u een raad mag geven: gooi al uw verwachtingen overboord en laat het u gewoon overkomen. Dit is Sempiternal; dit is gewoonweg weer volledig anders. Hate it or love it.
Tracklisting:
- Can You Feel My Heart?
- The House of Wolves
- Empire (Let Them Sing)
- Sleepwalking
- Go To Hell, For Heavens Sake
- Shadow Moses
- And The Snakes Start To Sing
- Seen It All Before
- Anti-Vist
- Crooked Young
- Hospital For Souls
Line-up:
- Oliver Sykes – Vocalen/Gitaar
- Lee Malia – Gitaar
- Jordan Fish – Keys
- Matt Kean – Bas
- Matthew Nicholls – Drum
Links: