Bombs Of Hades – Phantom Bells

Geschreven door op 12-05-2020 om 18:55.

Net toen wij wat in Swedish Death Metal van Daniel Eckeroth aan het bladeren waren, verscheen de nieuwe EP van Bombs Of Hades in de Zware Lijst van te bespreken releases. Laat dat nu net de band zijn waarin tegenwoordig Magnus Forsberg te vinden is. Juist deze man wordt in het boek over old school Zweedse death metal (ja duh!) diverse malen genoemd, als drummer van Zweedse thrashers Tribulation (nee, niet die Tribulation, deze groep bestond van 1987 tot 1994) maar vooral als drijvende kracht achter de Zweedse deathmetalscene van dertig jaar geleden. Daarbij wordt de band geleid door Jonas Stålhammar, die ook te vinden is in bands als At The Gates en The Lurking Fear.

Daarom en vanwege de superagressieve bandnaam vroegen we de dwangbuis even wat strakker aan te trekken alvorens Phantom Bell aan een eerste luisterbeurt te onderwerpen. Je kunt immers niet steeds maar nieuwe huisraad blijven kopen! Al snel blijken de voorzorgsmaatregelen rijkelijk overtrokken. De muziek die Bombs Of Hades op Phantom Bell brengt is, hoewel zeker geworteld in death metal, vooral midtempo en soms behoorlijk melodieus en heeft een heuse rock-‘n-rollfeel. Alleen de productie is met goede wil extreem te noemen.

Vier songs staan er op deze EP. Twee eigen nummers, aangevuld met twee covers, in die volgorde. Openingsnummer en titeltrack Phantom Bell is de meest heftige van de vier en klinkt door de enerzijds volle maar anderzijds licht overstuurde productie lekker ruig. De praatzang komt uit de school van Tom G. Warrior wat nog eens extra opvalt bij het woord “Babylon”. Naar het einde toe komt door het vervormde geweld ineens helder een hardrocksolo snijden die het nummer naar een hoger niveau trekt. Spoiler alert: dat zal later op de EP nog een paar maal gebeuren. Bridge Of Sighs heeft – naast toch weer de overduidelijke Celtic Frost-zang – in de heerlijke verbuiging van de riff een heus vleugje Danzig of is het eerder Trouble? Kies zelf maar, maar melodieus en doomy is het sowieso. Ook horen we hier wat toetsen (mellotron) onder alweer een fijne gitaarsolo.

De keuze van de covers ligt niet zeer voor de hand en daarvoor krijgt de band een dikke pluim. Natuurlijk hakt een zoveelste cover van eender welke metalklassieker er altijd lekker in, maar het is toch aanzienlijk knapper om een niet metalsong om te zetten naar ons geliefde genre. Voor Kamikaze van Flower Travellin’ Band geldt dit overigens maar deels. Flower Travellin’ Band was namelijk een Japanse rockband die tussen 1967 en 1973 al een soort vroege heavy metal met psychedelische inslag bracht. Kamikaze heeft dan ook in het origineel al een prima naar het Oosten afbuigende riff en doorstaat de verdere metallisering met glans. De ruige zang in de cover zal voor menig tegenwoordig metalfan beter te verdragen zijn dan de hoge gillen in het origineel. Een woest gebruld “Have you lived in Sodom and Gomorrah” is zelfs een indringend zwaartepunt en daarmee hoogtepunt van deze EP. Lungs van Townes Van Zandt klinkt in het gitaarwerk gek genoeg als de stevig doorstampende cover die Sepultura jaren geleden van Orgasmatron (Motörhead). We hebben het voor de zekerheid even gecheckt. Die riffs zijn op het origineel, een folky americanasong, nergens te vinden.

Bombs Of Hades brengt op deze EP misschien niet het vuurwerk dat ik had verwacht, maar dit is alleszins prettig luistervoer. Met name de titeltrack en de cover van Kamikaze kun je best eens aan een luisterbeurt onderwerpen. Zonder dwangbuis, dat dan weer wel…

Label:

Black Lodge Records, 2020

Tracklisting:

  1. Phantom Bell
  2. Bridge Of Sighs
  3. Kamikaze (Flower Travellin’ Band cover)
  4. Lungs (Townes Van Zandt cover)

Line-up:

  • Magnus Forsberg – Drums
  • PO Söderback – Gitaar
  • Jonas Stålhammar – Gitaar, vocalen, mellotron
  • Roger Iderman – Basgitaar, effecten

Links: