Bohren & der Club of Gore – Piano Nights
PIAS, 2014
Met een dergelijke naam zou dit Duitse kwartet zo voor een metalband kunnen doorgaan, maar toch is Bohren & der Club of Gore een band die men niet op een site als Zware Metalen zou verwachten. Of toch. De Duitsers speelden vroeger in diverse hard- en grindcorebands, tot ze hun stijl radicaal omsloegen en een stijl tussen ambient en jazz begonnen te spelen. Het in het jaar 2000 uitgebrachte Sunset Mission was mijn kennismaking met deze formatie. Ik was geboeid vanaf de eerste seconde.
Met opener Im Rauch doet Bohren & der Club of Gore het opnieuw. Het ambient stuk voor de andere instrumenten invallen zet meteen de sfeer voor wat nog komen zal. Die sfeer is duister en neigt naar het einde toe wat naar het lugubere, tot het nummer uiteindelijk losbarst met een schitterend stuk saxofoon. Dit is Bohren op z’n best. Aan de formule die de band hanteert is duidelijk (en gelukkig!) nog niets veranderd. De saxofoon en piano nemen nog altijd het voortouw, de drums en contrabas blijven bescheiden en het geheel drijft op een bedje van ambient.
Dat het album Piano Nights heet, hoor je ook in de muziek. In vergelijking met de vorige albums heeft het instrument namelijk een iets centralere rol ingenomen, wat op Irrwege goed te horen is. Een nieuw hoogtepunt komt er met Ganz Leise Kommt die Nacht, waar de luisteraar nog maar eens overdonderd wordt door de finesses die de band in z’n muziek weet te steken. Segeln Ohne Wind doet me wat minder. Het begin van het nummer is uitstekend, maar wanneer hier de saxofoon invalt, voelt het gewoon niet goed. Te nadrukkelijk; het botst hoe dan ook wat met de stemming die de rest van het album siert. Gelukkig maken Unrasiert, Verloren (Alles) en sluitstuk Komm Zurück Zu Mir veel goed.
Bohren & der Club of Gore grijpt op het laatste nummer terug naar de gitaar, welke na een goede negentien jaar een comeback mag maken. En met succes. Door middel hiervan creëert Bohren een nieuwe dimensie in de muziek. Compositiegewijs is dit nummer veruit het beste op het album en tevens mijn favoriet.
Zes jaar heeft de band gehad om zijn sound verder uit te diepen, en het resultaat mag er zijn. Een nieuwe Sunset Mission of Black Earth heeft men niet geschreven, maar het niveau van Piano Nights moet voor deze albums niet veel onder doen. Mensen die zich graag laten onderdompelen in rust en melancholische sferen zijn bij dit album aan het juiste adres. Bohren & der Club of Gore blijft een kwaliteitsmerk.
Tracklisting:
- Im Rauch
- Bei Rosarotem Licht
- Fahr Zur Hölle
- Irrwege
- Ganz Leise Kommt die Nacht
- Segeln Ohne Wind
- Unrasiert
- Verloren (Alles)
- Komm Zurück Zu Mir
Line-up:
- Morten Gass – Gitaar, Piano, Orgel, Keyboard
- Christoph Clöser – Saxofoon, Piano, Vibrafoon
- Robin Rodenberg – Bas
- Thorsten Benning – Drum
Links: