Bobaflex – Tales From Dirt Town
TVT Europe (Rough Trade) – 2007
Point Pleasant is een slaperig stadje in West Virginia USA. Naar school gaan, werken in de plaatselijke munitiefabriek en rondhangen bij en in de dorpskroeg, dat is wel zo’n beetje wat er mogelijk is daar. Bobaflex is de enige opwinding in tweehonderd jaar Point Pleasant, zeggen de jongens zelf. Ze voegen daar wel grijnzend aan toe dat dit meer over de stad zegt, dan over de band. Maar goed, als er in de omgeving niks anders te doen is, dan is muziek een mooie uitlaatklep. Daarom startte een viertal mannen op de high-school een band die Bobaflex werd genoemd. In de jaren veranderde er zo nu en dan wat en werd het viertal een vijftal. De muziek die gemaakt wordt is van de ruigere soort. Hardrock, rock ‘n’ roll, nu-metal. In ieder geval ruig rockend. Vaak meerstemmig gezongen of met diverse soorten zang. Vier van de vijf mannen leveren dan ook regelmatig een eigen vocale bijdrage.
Vanaf 1999 wordt er regelmatig opgetreden en getourd met o.a. Megadeth. Ook wordt er een EP uitgebracht in 2000 en een platendeal getekend bij Columbia. Maar dan gaat het mis. Net als ze besloten hebben om van hun hobby hun werk te maken loopt het met het platencontract helemaal mis en dat wordt ontbonden, voordat er ooit een plaat werd uitgebracht en dan verlaten ook wat mensen de band en worden vervangen. Tijdens een tour door de States wordt alle apparatuur van de band gestolen. Onverzekerd en 20.000 dollar aan spullen armer gaan ze om snel aan geld te komen touren met een rapband. Slechte keuze en weinig succesvol. Gelukkig werd er wel wat geld aan overgehouden. Inmiddels was er ook een nieuwe platendeal en men besloot het verdiende geld te steken in opnames. Dat resulteerde in een debuutschijf getiteld Apologize for Nothing in 2005. De plaat werd goed ontvangen en van daar af gingen ze lekker door met vooral plezier hebben in muziek maken. Eind 2007 ligt daar dan de opvolger : Tales From Dirt Town.
Gewoon lekker muziek maken, maakt niet uit wat. Als wij maar plezier hebben en het publiek er ook lol in heeft is het ons goed, zeggen ze zelf. Feit is wel dat de band in de loop van de tijd steeds meer de hardrock- en metalrichting in is gegaan en qua muziek steeds ruiger en beukender wordt. Klassieke hardrock-invloeden zijn er genoeg, evenals prima en zeer gevarieerde zang. Maar ook lekkere heavy- en nu-metal en wat rap-invloeden zijn te horen. Ook het gitaarwerk is lekker vet en scheurend en het tempo zit er regelmatig flink in. Dit is dus echt wel een heel lekker plaatje en inderdaad, het plezier spat er van af.
De heftig beukende opener Sellout is hard, meedogenloos, modern en aanstekelijk. Even vraag ik me af of ik na het inleveren van mijn jaarlijst toch nog een plaat te horen krijg die in de top tien thuis hoort. Na het openingsnummer blijft het echter allemaal wel heel goed, maar het niveau van de opener haalt men niet meer. Toch is dit een goed stel muzikanten die komen met een hele leuke cd. Goed idee om Bobaflex de kans te geven en Tales From Dirt Town ook hier uit te brengen. Ik heb me er prima mee vermaakt in ieder geval.
Tracklist:
- Sellout
- Born Again
- That Old Speed
- Satisfied
- Need A Drink
- Savior
- Be With You
- I Still Believe
- Goodbye
- One Bad Day
- Paranoid
- Home
Line-up:
- Marty McCoy – Vocals/Guitar
- Shaun McCoy – Vocals/Guitar
- Jerod Mankin – Bass
- Mike Steele – Guitar
- Tommy Johnson – Drums
Links: