Bloodiest – Descent
Relapse, 2011
Het uit Chicago afkomstige Bloodiest is een nieuwe band op Relapse. En hoe ze het klaarspelen weet ik niet, maar het label heeft wederom klasse binnen weten te halen en wederom precies in de stijl van het label, maar tóch origineel en met een eigen karakter. Complimenten!
Bloodiest mengt duistere vormen van psychedelica en folk met een dreigende metalsfeer en schreeuwerige zang. Er wordt bijzonder veel gebruik gemaakt van akoestische gitaar en piano, maar laat er geen misverstand over bestaan: de sfeer die heerst op Descent is diep en duister. Mijn gemiddelde beoordeling van sludgebands die ergens iets goeds doen komt niet boven de 80 uit. Descent verdient meer. Bloodiest doet namelijk niet ergens iets goed, Bloodiest doet op veel plekken veel goed.
Qua instrumentatie is men eigenlijk meer een folkband met een wat schreeuwerige zanger dan een metalband. Nee, dit is niet your average Baroness– of Mastodon-kloon, maar qua toon en sfeer evenaart men Neurosis. De manier waarop men prachtige gitaarharmonieën met rituele zang laat overvloeien in doom-achtige sludgerock waarin loodzware pianoaanslagen de toon zetten getuigt van waar vakmanschap. Sowieso is de zang prachtig. Verstaanbaar? Nee, eerlijk gezegd heb ik geen idee in welke taal de beste man zingt. Maar zijn intonatie en effectief gebruik van een minimale hoeveelheid tonen is prachtig om te horen, vooral wanneer ondertussen de rest van de band geweldig opbouwt naar een climax, die dan weer geheel anders komt dan je hem verwachtte.
Ergens is het jammer dat Descent nog geen veertig minuten duurt, maar het komt de kwaliteit van de plaat wel ten goede. Bovendien is de band nog jong. Gaat men zo door, dan gaat er iets moois bloeien. Hopelijk is Descent slechts een voorproefje van wat gaat komen.
Tracklisting:
- Fallen
- Coh
- Pastures
- Dead Inside
- Slave Rule
- Obituary
Line-up:
- Eric Chaleff
- Tony Lazzara
- Cayce Key
- Nandini Khaund
- Bruce Lamont
- Craig Ackermann
- Steve Art
- Sean Patrick Riley
- Ben Clarke
Links: