Blackmore’s Night – Ghost of a Rose
(SPV/Steamhammer, 2003)
Ghost of a Rose is alweer het vierde post-Deep Purple/Rainbow-album wat de norse snarenplukker Ritchie Blackmore onder deze noemer uitbrengt (de live-dubbelaar Past Time With Good Company niet meegerekend). Daarin wordt hij zoals altijd bijgestaan door zijn meer dan lieftallige levensgezel Candice Night, en een voltallige band.
Blackmore’s Night maakt, voor wie het nog niet wist, middeleeuwse folk/pop. De afgelopen albums waren allen doorspekt van de middeleeuwse melodieën, muzikale herinneringen aan de rennaissance, met het fabuleuze gitaarspel van Blackmore in een centrale positie.
Wat direct opvalt tijdens het eerste nummer, Way to Mandalay, is dat heer Blackmore er steeds meer zin in krijgt de electrische gitaar in te pluggen in plaats van strikt acoustisch te spelen. Met Way to Mandalay, tevens de eerste single kon Ghost of a Rose ook niet beter beginnen. Gewoon een heel lekker pop/rock nummer van de oude stempel, waarin de band ook direct alles uit de kast haalt. Prachtig gitaarspel en wonderschone zang van Candice Night voeren hier de boventoon, en ik kan me dan ook heel goed voorstellen dat het voor sommigen even slikken is als 3 Black Crows volgt. Dit nummer is zo’n typisch minstreel-nummer, wat eigenlijk even melig als vrolijk is. Diezelfde vrolijkheid maakt deze song echter wel weer tot wat het is. Wat daarna volgt is een werkelijke kippenvel-bewerking van Joan Baez’ Diamonds and Rust (jullie wellicht beter bekend van Judas Priest?). Op zich al een pracht van een ballad, maar wat Blackmore’s Night er van maakt is echt fantastisch! Cartouche is een wat Oosters aandoende up-tempo song, terwijl Queen for a Day weer een middeleeuwse structuur heeft. Queen for a Day part 2 is een korte instrumentaal waarvan je heilig zou geloven dat het ingespeeld is door zigeuners.
Verdere aanraders zijn het instrumentale, fabuleuze Nur Eine Minute, het melancholische Ghost of a Rose in al haar pathos en tragiek, het opbeurende feestnummer Loreley, de bewerking van Jethro Tull’s Rainbow Blues (klasse!) en het feestelijke All for One.
Wat mij nog steeds opvalt aan Blackmore’s Night, is dat heer Blackmore himself er nog steeds plezier in heeft, en bovendien een stuk lekkerder in zijn vel schijnt te zitten als ten tijde van Deep Purple en Rainbow. De combinatie van pop/rock en minstreel-klanken werkt na drie albums beter en beter.
Jammer is alleen dat een hoop mensen deze muziek niet op waarde durven te schatten, en het commentaar dat deze schijf niet thuis hoort op een metal-site zal wel weer niet van de lucht zijn. Liefhebbers van middeleeuwse klanken, mooie pop-muziek en het gitaarspel van Ritchie Blackmore kunnen hier echter blindelings toegrijpen!!
Tracklist:
- Way to Mandalay
- 3 Black Crows
- Diamonds and Rust
- Cartouche
- Queen for a Day (part 1)
- Queen for a Day (part 2)
- Ivory Tower
- Nur Eine Minute
- Ghost of a Rose
- Mr. Peagram’s Morris and Sword
- Loreley
- Where are we Going from Here
- Rainbow Blues
- All for One
- Dandelion Wine
De gelimiteerde digi-pack herbergt ook nog een live-versie van Midwinter’s Night en een radio-edit van Way to Mandalay.
Line-up:
- Ritchie Blackmore – electric guitars, acoustic guitars, tambourine, hurdy gurdy, mandola, Renaissance drum.
- Candice Night – lead and backing vocals, shawms, Rauschpfeife, pennywhistles, chanters, cornamuse
- Sisters of the Moon: Lady Nancy and Lady Madeline – harmony vocals
- Lord Marnen of Wolfhurst – violin, viola
- Sir Robert of Normandie – bass
- Bard David of Larchmont – backing vocals
- Mike Sorrencino – drums and percussion
- Tim Cotov – backing vocals
- Pat Regan and the Minstrel Hall Consort – keyboards
Links: