Black Boned Angel – The Endless Coming Into Life
20 Buck Spin, 2008
Nieuw-Zeeland, je hoort er niet zoveel van eigenlijk. Nu en dan trekt een vriendin of kennis erheen om tot bezinning te komen, of omdat ze niet kunnen omgaan met deze harde maatschappij. Nochtans is het er ook niet allemaal zonneschijn. Black Boned Angel moge daar een teken aan de wand van zijn. De band is vernoemd naar een Godflesh-nummer, en de reden daarvoor is niet onlogisch. De groep brengt een vorm van dronerige doom, met een eigen sound, volledig instrumentaal.
Een eigen sound en een eigen sfeer ook. Bij drone denken we nu automatisch aan lage tonen. Broem broem, je weet wel. Hier is het heel wat hoger te doen. Net niet snerpend, eerder drijvend, met een industriële afdronk. Een beetje alsof men het effect van een didgeridoo wil nadoen met gitaren. Dit herken ik bij Jesu (Matthew Broderick’s band, het brein achter Godfesh – R.I.P.) ook wel in de lang uitgerekte passages. Dat even tussen haakjes. Het album The Endless Coming Into Life bestaat uit één enkel nummer van een dik uur. En het vliegt voorbij. Veel machinale klanken, veel gezoem op middentoonniveau en met vrij korte bassgitaaraanhalen. Voor velen kan dit “random” klinken, doel- of zinloos, ook al zit er een heel duidelijk verhaal in de muziek. Het eerste deel voelt vrij rustgevend en meeslepend aan. Daarna wordt het grimmiger en bedreigend, om vervolgens af te zwakken tot een desolaat en uitgeput geheel van passiviteit en een uitgemergeld geraamte van lusteloosheid. Voor bepaalde mensen is dit de ultieme manier om muziek echt te beleven en te voelen. Pas na het album weet je of je ook tot deze klasse behoort.
Black Boned Angel is een band met een vrij eigen karakter. Je kunt ze niet zomaar indelen bij Sunn O))), maar de beleving is gelijkaardig. Een tip voor de genrekenners, maar bijvoorbeeld ook voor mensen die Jesu kennen. Ik heb er wel van genoten.
Tracklisting:
- The Endless Coming into Life
Line-up:
- Campbell Kneale
- James Kirk
- Jules Desmond
Links: