Bilskirnir – Wotan Redivivus
Darker Than Black Records, 2013
Bilskirnir is volgens de Noordse mythologie het paleis van Thor. De man achter dit eenmansproject noemt zich Widar naar de enige zoon van Odin en Grid. De black metal op Wotan Redivivus lijkt dan ook diep geworteld in de Noorse cultuur. Maar een speurtocht op het internet levert weinig hits op, er is geen website en op facebook is alleen een onofficiële pagina te vinden. Wat het wel oplevert is dat de muziek van Bilskirnir wordt omschreven als NSBM, opereert vanuit het Duitse Hesse en dan weet de kenner genoeg. Omdat Zware Metalen geen politiek forum is, beperk ik me in deze recensie tot de muziek.
Voor degenen die de nieuwe Burzum (Sôl Austan, Mâni Vestan) niet aanschaffen omdat deze te veel afwijkt van het oudere werk, is er nu een prima alternatief en dat alternatief heet Bilskirnir. Vocaal gezien heeft Widar veel weg van de hoge krijs die Varg Vikernes op de eerste lp’s liet horen. Voor wie niet bekend is met het geluid van Varg: denk aan een hese kraai met een fikse longontsteking en je komt in de buurt. Of je nou liefhebber bent van dit geluid of niet, herkenbaar uit duizenden is het wel.
De muziek heeft zoals gezegd veel raakvlakken met Burzum. Allereerst is het leeuwendeel van de muziek op Wotan Redivivus midtempo black metal. Bij tijd en wijle tergend langzaam (voor black metal-begrippen althans) sleept het zich voort waarbij de hi-hat harder klinkt dan de ride-cymbaal en daarmee is opnieuw ‘s mans invloed aangestipt. Het gitaargeluid klinkt iets dikker maar nog steeds iel genoeg om voor black door te gaan. Qua sfeer weet Bilskirnir de juiste duisternis en koudheid op te roepen, passend bij de stijl en thematiek. Typerend zijn de sporadische melodieuze passages. Deze worden, zoals het hoort, vaak herhaald en dat zorgt voor een wat hypnotiserend effect. Het meest treffend is dit in het voorlaatste nummer As This World Ends. Jammer dat hiermee niet wordt geëindigd. Nu is het laatste nummer een folk-achtig, akoestisch deuntje dat te vrolijk overkomt en afbreuk doet aan de sfeer.
Conclusie: Widar heeft het zwarte hart op de juiste plek en is in staat in zijn eentje een cd te componeren die, voor de liefhebbers, boven de middelmaat uitstijgt. Dat alleen al verdient respect en maakt dat blackies Bilskirnir een kans kunnen geven, ook als ze PVDA stemmen.
Tracklisting:
- Siegsonne
- Never Dying Light
- Blood And Spirit
- Wotan Redivivus
- Der Wolkenwanderer
- Vorväter
- Söhne Muspells
- Muspellheim
- As This World Ends
- Der Raben Heimkehr
Line-up:
- Widar – Vocals, all instruments
Links: