Eigenaardig toch. Je typt in één of andere zoekmachine Barkasth in, nu éénmaal de bandnaam van dit onguur Oekraïens blackmetalviertal, en waar kom je op uit? Bij advertenties van barkasten… Tja, veel gekker moet het vandaag, de eerste schooldag, niet worden als je het mij vraagt. Deze ongure gozers komen amper één jaar na de release van Decaying alweer aankloppen met een nieuw album met als titel Hear My Void. Het is een album geworden met zes relatief snelle melodieuze blackmetalnummers, het best nog te vergelijken met Khors ontmoet Rotting Christ.
Een krachtige gitaartandem, een ronkende bas en een pompende drum vormen de basis voor elk nummer op deze plaat. Scherpe, snijdende, koude melodielijnen worden afgewisseld met agressieve stukken die eerder slepend zijn. De bas ragt er lekker tussen. De drum creëert de nodige donderwolken en levert hier en daar een bliksemschicht aan. De lucht wordt zo nu en dan opengekliefd door screams dan weer door gruntvocalen.
Waarom Khors als vergelijking? Zelfde sfeer, zelfde vibe, zelfde kracht en overtuiging. Waarom Rotting Christ als vergelijking? Misschien door de pinch harmonics op de nummers Take Me Back of Ode To Death, misschien door de zompige en pompende dubbele baspartijen op drum, maar ook door de manier waarop bepaalde gitaarthema’s of de solo’s (luister hiervoor naar de solo op Lord Of Justice) naar voren worden gebracht. Maar vergis je niet. Dit Barkasth heeft een eigen gezicht!
Hear My Void is gewoon een lekker album, niet meer en niet minder. Wel storend bij de eerder vermelde pinch harmonics is dat deze apart lijken te zijn opgenomen. Ik kan me vergissen, maar het lijkt erop dat ze wat harder in volume zijn. Op naar de barkast om te kijken of we ons nog iets kunnen inschenken.
Score:
80/100
Label:
Ashen Dominion, 2019
Tracklisting:
- Funeral
- Take Me Back
- Lord Of Justice
- Ode To Death
- Hear My Void
- Ashen Sacrifice
Line-up:
- Malet – Drums
- Arkhonth – Zang, gitaar
- Hagalth – Basgitaar
- Goreon – Zang, gitaar
Links: