In het midden van de jaren ’80 werden de eerste stappen gezet richting de thrash- en deathmetalmuziekgenres vanuit de rock en mildemetalenbands. Uiteraard kennen we allemaal de pioniers binnen deze genres. Death, Slayer, Metallica, Possessed, Morbid Angel, Cannibal Corpse en Anthrax behoeven natuurlijk geen enkele uitleg. Het Amerikaanse Autopsy zou dat uiteraard ook niet behoeven, echter lijkt het erop dat de band nooit echt in één adem genoemd wordt met voorgaande lijstje met namen. Toch heeft de kenmerkende death/doom metal van Autopsy zijn sporen nagelaten en heeft de band een aantal hooggewaardeerde platen geproduceerd via Peaceville Records. De band startte in 1987 en besloot er in 1995 na vier LPs de brui aan te geven. Sommige bandleden vervolgden hun muzikale carrière in de band Abscess. Bloed kruipt waar het niet gaan kan, bloederig is een favoriet thema bij de heren van Autopsy overigens, en in 2009 is de band toch weer bij elkaar gekomen. Het leverde bijna direct een vijfde langspeler en een herstart op van iets wat we toch al een indrukwekkende carrière kunnen noemen.
De band bestaat, op de bassist na, nog immer uit dezelfde bezetting als toen hij werd opgericht. Bijna jaarlijks kwamen er nieuwe platen uit, totdat de teller weer stopte in 2015. Een nieuwe pauze werd ingelast. Totdat vorig jaar ineens Morbidity Triumphant werd uitgebracht na een achtjarig hiaat. En nu is er dus alweer een nieuwe, genaamd Ashes, Organs, Blood and Crypts.
En nu komt dus het moment dat ik eigenlijk met de billen bloot moet. Het is namelijk wel zo eerlijk om de context te geven waarin ik deze recensie schrijf en daarin de nieuwe plaat tegen het licht houd. Sinds 1983 luister ik al naar metal en ik heb het meest relevante plaatwerk toentertijd ook in mijn collectie gehad. Echter, op de één of andere manier heeft Autopsy me toen nooit weten te bekoren en heb ik ze dus ook verder nooit gevolgd. De snelheid in de muziek was erg belangrijk voor me in die tijd en als teveel doominvloeden te horen waren haakte ik gewoon af. Nu, vele jaren later en een veel bredere muzieksmaak rijker (volwassener ook?), waag ik me aan deze review. En oh jee, wat zat ik mis vroeger realiseer ik me nu, na vele malen dit Ashes, Organs, Blood and Crypts gehoord te hebben.
Wat valt me met name op aan deze plaat? Hier klinkt dus totaal geen oude, uitgebluste band die plichtmatig zijn contractuele afspraken nakomt en de nieuwe plaatjes als een automatische muzieknotenmachine uitspuwt en alleen nog teert op roem van weleer. Ashes, Organs, Blood and Crypts klinkt fris en de energie spat er werkelijk bij elk nummer vanaf. Het kan niet anders of de mannen hebben oprecht veel plezier in het maken van vunzige death metal. Want hoe fris het ook klinkt, het blijft harde, vuile en smerige death metal. Waar ik eerder sprak over het doommetalaspect van Autopsy: dat is hier zeker aanwezig, maar het wordt functioneel ingezet en op een manier die afwisseling biedt en de wat snellere gedeeltes juist accentueert. Het merendeel van de nummers is meer uptempo, tot af en toe gewoon snel. Wat me verder opvalt: als de band overgaat naar de snellere stukken klinkt het zo heerlijk opgefokt. Blijf dan maar eens stil staan, mocht je Autopsy ooit live gaan bewonderen. Onmogelijk lijkt me! De mannen weten verder als geen ander hoe je lekkere nummers moet schrijven met een duidelijk herkenbare sound. Sommige van de riffs die Autopsy schrijft kruipen heerlijk onder je huid, om zich vervolgens daar met sadistisch genoegen te nestelen en je van binnenuit te verteren. Gruwelijk lekker! Dan mag het prima geluid ook zeker niet onbenoemd blijven. Alle muzikale elementen zitten heel duidelijk in de mix en die heerlijk vette sound waar de nummers mee gelardeerd zijn is een lust voor het oor. En past precies bij de muziek van de band.
De nieuwe plaat van Autopsy rolt, ramt, stampt en groovet als een malle en oh wat heb ik me vermaakt met deze nieuwe plaat van deze oude-school deathmetalgrootheid. Mensen die wel hebben begrepen hoe goed Autopsy is zullen zich geen buil vallen aan deze plaat. Gewoon aanschaffen. Ik heb het inmiddels ook gedaan en ga me verder onder een rots verschuilen met een koptelefoon op en mezelf volledig op de hoogte brengen van al het moois wat Autopsy al op de markt heeft gebracht in het verleden. Een lesje geschiedenis kan nooit kwaad.
Score:
90/100
Label:
Peaceville Records, 2023
Tracklisting:
- Rabid Funeral
- Throatsaw
- No Mortal Left Alive
- Well of Entrails
- Ashes, Organs, Blood and Crypts
- Bones to the Wolves
- Marrow Fiend
- Toxic Death Fuk
- Lobotomizing Gods
- Death Is the Answer
- Coagulation
Line-up:
- Chris Reifert – Drums, zang
- Eric Cutler – Gitaar
- Danny Coralles – Gitaar
- Greg Wilkinson – Bas
Links: