Tweede album voor het Finse melodische power metal gezelschap Astralion, dat niet bijzonder veel punten scoorde met zijn gelijknamige debuut op Zware Metalen. Ik hou wel van Finse power metal, zo op zijn tijd, met name de Sonata Arctica-albums zijn hier klassiekers geworden ten huize Al Foet’s. Benieuwd wat dit zou geven.
Het debuut was een mix van Stratovarius en Duitse power metal, met matige zang, een irritant accent en weinig diepgang. Enkel de keys waren soms aanlokkelijk, met een Majestic-randje. Dit nieuwe album heeft een beter geluid (voller, steviger), maar daarmee is ook alles gezegd. Als het geen uptempo power metal is, valt meteen op hoe zwak de zang (zeker en vast de achtergrondzang) wel is, en hoe dit album met halen en ogen aan elkaar hangt. Het gitaarwerk is bijzonder snedig en gezwind, en dat is de enige reden voor onderstaande score. Voor de rest is het een zwak power metal cliché van een band met een matige zanger, ultravoorspelbare nummers en weinig tot geen eigen identiteit. Instrumentaal prima qua uitvoering, maar daar houdt het zoals gezegd ook meteen op qua goed nieuws. Ga maar snel de nieuwste Thunderstone luisteren, of Cain’s Offering (die zingt zijn kazige teksten tenminste zoals het hoort). En die hoes zeg, WTF is dat?!!
Label:
Limb Music, 2016
Tracklisting:
- Deathphone (Final Destination)
- Black Adder
- Sacrificed & Immortalized
- Be Careful What You Wish For
- Nightmares Never Give Up
Wastelands of Ice - The Outlaw
- Ghosts of Sahara
- Heading West
- The Great Palace of the Sea
Line-up:
- Dr. K. Lundell – Bas
- Arnold Hackman – Drums
- Hank J. Newman – Gitaar
- Thomas Henry – Keyboards
- Ian E. Highhill – Zang
Links:
Score: 65/100