De Amerikaan Keith D verraste me eind vorig jaar aangenaam met het debuut van zijn eenmansformatie Unearthed Elf, waarmee hij een verrukkelijk doomalbum afleverde. Nu brengt Keith twee heruitgaven uit van zijn andere project Arctic Sleep, dat hij samen met gitarist Mike Gussis leidt. Het betreft hier de albums Arbors en Passage Of Gaia, uitgekomen in respectievelijk 2012 en 2014. De muziek van Arctic Sleep valt te omschrijven als een atmosferische mengelmoes bestaande uit invloeden van doom, space rock en drones, en waarbij vooral sprake is van lange nummers.
Het beluisteren van deze beide schijven was een lange zit, waarvoor een kleine twee uur aan muziek geleverd werd. Ook had ik meerdere luisterbeurten nodig om een goed oordeel te kunnen vellen over de muziek van Arctic Sleep. Voor het gemak bespreken we de beide albums dan ook tegelijk, zoals we deze bij de redactie ook als bundel aangereikt kregen.
Wat bij het beluisteren van Arctic Sleep opvalt is toch wel de wisselvalligheid. Zo begint Arbors erg strak met de sfeervolle instrumentale opener Avenue Of The Giants, welke wordt voorzien van een cello die een warm sfeertje creëert om vervolgens te eindigen met een simpele, maar ronduit effectieve beukende palm muted riff op de dikke e-snaar. Des te jammer is dan ook dat het opvolgende Geneva sterk van start gaat, maar vervolgens volledig wordt verpest door de zang. Waar Unearthed Elf instrumentaal namelijk dusdanig sterk was, waardoor de monotome zang van Keith slechts een kritische kanttekening was, kan ik voor Arctic Sleep niet zeggen dat de muziek het altijd redt. Daarvoor zijn sommige nummers namelijk helaas gewoon niet interessant genoeg en soms ronduit langdradig, zoals dus het bijna vervelend wordende Geneva. Dit gevoel kruipt helaas te vaak op, zoals ook Pine Mountain of Release The River voor mij verpest worden door de zeurende zang. Des te vervelend vind ik het dan ook om negatief te zijn over Arctic Sleep, want op muzikaal vlak staat het als een huis. Het is alleen dat de eendimensionale zang de spanning totaal uit de nummers weet te halen. Zo ook het deels van akoestische gitaar voorziende Black Moth, wat gewoon vlamt wanneer er geen vocalen aan te pas komen en met de nodige tempowisselingen een ronduit gaaf nummer vormt.
Ook het album Passage Of Gaia lijdt wat mij betreft aan hetzelfde probleem. Het ene moment is daar het gevoel van luisteren naar een ontzettend lekkere track om niet veel later vertwijfeld af te willen haken. Wat dat betreft moet ik voorop stellen dat de nummers van Arctic Sleep zeker geen nummers zijn om tussentijds over te slaan, want her en der duiken genoeg interessante passages op waarin de ware kwaliteit van Keith naar voren komt in zijn songwriting. In het geval van Passage Of Gaia komt daarbij als eerst Terra Vindicta in me op, dat op brutale wijze een kalm melodieus nummer ombuigt tot een brute climax. En juist dat is hoe ik mij Arctic Sleep wil herinneren, al zal de zang een grote smet zijn op het luisterplezier. Toch wil ik een ieder aanraden die fan is van sfeervolle metal – waarbij de term doom overigens niet eens zozeer in me opkomt bij deze band – om Arctic Sleep een waardige kans te geven en zelf een oordeel te vormen. Een muzikaal genie als Keith D verdient het namelijk zeker om gehoord te worden!
Label:
The Church Within Records, 2017
Arbors Tracklisting:
- Avenue Of The Giants
- Geneva
- Black Moth
- Althena’s Pomd
- Pine Mountain
- Timber
- Valley Of Poison
- Sea Of Origins
- Wolf Nature
- Release The Rivers
Line-up:
- Keith D – Gitaar, Vocalen, Cello, Djembe, Fretloze bas
- Mike Gussis – Gitaar
- Nick Smalkowski – Drums, Percussie
- Dylan Klopfenstein – Bas
Passage Of Gaia Tracklisting:
- The Staircase
- Terra Vindicta
- Green Dragon
- Hyperion
- Antipode
- Passage Of Gaia
- Solar Lament
- Destroy The Sun
Line-up:
- Keith D – Gitaar, Vocalen, Drums, Cello, Djembe, Bas, Keyboard, E-Bow
- Mike Gussis – Gitaar
- Emily Jancetic – Achtergrondvocalen
Links: