Live at Avantgarden is het eerste livealbum van het Noorse Arabs in Aspic. Daarbuiten heeft de band nog vier langspelers, waarvan de meest recente (Syndenes Magi) hier ook het meest vertegenwoordigd is. De opnames zijn gemaakt in Trondheim op 13 januari 2018 en omvatten dus één volledig optreden.
Arabs in Aspic is niet vies van een flinke dosis psychedelische uitspattingen en gitaarriffs die doen denken aan King Crimson, maar ook de atmosfeer en zangstijl van Pink Floyd is sterk aanwezig. De samenzang doet bij vlagen ook denken aan Motorpsycho. Grote voorbeelden, maar de band zit er sonisch gezien niet ver van af. Ook de kwaliteit van de composities is niet mis te verstaan, en hoewel deze niet tot het niveau van de voorbeelden komen, zijn er toch meer dan verdienstelijke passages op te merken in de muziek.
Syndenes Magi bevat bijvoorbeeld een lekker psychedelische intro waar koebellen en woodblocks de hoofdrol spelen, tot er toch wel onverwacht een snedige gitaarriff je aandacht opeist. De intro van Mörkret kan er anders ook wat van en doet denken aan In a gadda da vida van Iron Butterfly. De instrumentatie is van een zeer hoog niveau, maar de zang hinkt soms wat achterop. Er wordt veelal hoog gezongen in een bereik dat de stemkleur van Jostein Smeby nogal schel doet overkomen. Daarbovenop is niet alle samenzang even zuiver.
Dit zijn zaken die fans van de band wel gewend zullen zijn, maar voor een nieuwe luisteraar, zoals ik, vormt het met momenten een struikelblok. Ook wisselt de band tussen nummers tussen het Noors en het Engels en dat vind ik een beetje irritant. Ik wil nu niet als een norenhater uit de hoek komen, maar het Engels, daarentegen, is niet altijd van de hoogste kwaliteit. Een zin zoals: ‘The sky is blue’ blaakt niet van poëtisch potentieel, om het zacht uit te drukken. Die zin dan onmiddellijk herhalen getuigt daarbovenop van weinig tact. Dus misschien is dat onverstaanbare Noors zo erg nog niet.
Al bij al is Live at Avantgarden een zeer solide optreden met hier en daar piekmomenten zoals de bassolo in afsluiter One. De flagioletten die hier gespeeld worden zijn prachtig. De band staat als een huis en maakt het zichzelf of de luisteraar niet makkelijk. De lengte van de stukken en de complexiteit ervan maakt het moeilijk om erin te komen. Ook had ik een klein slikmomentje toen op Victim of Your Father’s Agony: ’It’s more than likely, you’re the elf’ werd gezongen in een belachelijk stemmetje. Maar de kwaliteit van het gepresenteerde materiaal is niet te ontkennen. De productie van het geheel lijkt heel sober uitgevoerd zonder al te veel post-editing. Wat goed klinkt aan de bron hoeft dan ook niet bijgedraaid te worden en dat omschrijft dit album dan ook het best, me dunkt.
Label:
Apollon Records, 2018
Tracklisting:
- Syndenes magi
- Mörkret 2
- Mörkret 3
- Victim of your father’s agony
- Pictures in a dream
- Silver storm
- Mörkret
- One
Line-up:
- Jostein Smeby – Gitaar, zang
- Stig A. Kvam-Jørgensen – Hammond, synthesizer, piano, zang
- Erik Paulsen – Bas, zang
- Eskil Nyhus – Drums, percussie
- Alessandro Elide-Metal – Percussie
Links: