Antropomorphia – Evangelivm Nekromantia
Metal Blade Records, 2012
Onder invloed van Hellhammer/Celtic Frost, Infernäl Mäjesty en Bathory werd in 1989 Dethroned Empire opgericht. Na wat stijl- en bezettingswissels werd de band omgedoopt tot het minder goed in het gehoor liggende Antropomorphia. Na twee demo’s en een EP bracht men in 1998 Pure uit. Een album dat ik me vooral herinner vanwege de geschoren kut op de hoes. Vreemd genoeg rept men in de bio geen woord over deze release. Een jaar later werd de band in de ijskast gezet. Voor tien jaar, zo blijkt. In 2009 herrees de band en drie jaar later brengt Metal Blade hun tweede album, Evangelivm Nekromantia, uit.
Dit album heeft dus een lange aanloop gehad en je zou denken dat daar dan ook iets tegenover zou staan. Helaas is dat niet het geval, want Evangelivm Nekromantia is een vrij onopvallende release. de old school death metal van deze mannen uit Tilburg heeft logischerwijs raakvlakken met de oude scene van eigen bodem (Asphyx, oude Pestilence), maar ook met Zweedse wapenbroeders (Grave, Vomitory). Echter waar genoemde bands een onuitwisbare nadruk nalaten, zijn de riffs en thema’s van Antropomorphia nauwelijks memorabel te noemen. Het hele album trekt gezapig voorbij zonder ergens op te flakkeren. Alles lijkt een beetje op elkaar en sommige passages komen zelfs een beetje gekunsteld over. Zo duiken er af en toe korte blasts op die compleet afuntioneel zijn en er enkel lijken te zijn omdat we ze alweer een half minuutje niet gehoord hebben. Het zal allemaal wel onder de noemer afwisseling worden geplaatst, maar zorg dan tenminste dat het ergens toe leidt. Dan klinken de groovende stukken in ieder geval een stuk prettiger.
Tekstueel is er nauwelijks iets veranderd, want er worden weer lijken (al dan niet van dooie lesbiennes) genaaid als vanouds. Appetijtelijk voor de een, misselijkmakend voor de ander. Aan de lezer de keus.
Ik had Evangelivm Nekromantia graag de hemel in geprezen. Helaas zou ik daarmee de waarheid geweld aandoen. Kort door de bocht is dit geen verkeerd album, maar wel zo generisch als de pest. Als als er iets is waar we al een overvloed van hebben is het generische muziek. Goed, maar niet goed genoeg.
Tracklisting:
- Intro
- Nekrophilian Mass
- The Mourned and the Macabre
- Debauchery in Putrefaction
- Anointment by Sin
- Fleisch
- Impure Desecration
- Psuchagogia
- Nekrosophia
- Evangelivm Nekromantia
Line-up:
- Marc Van Stiphout – Bass
- Marco Stubbe – Drums
- Ferry Damen – Vocals, Guitars
Links: