Angakok – Angakok
Satanath Records, 2015
In tegenstelling tot wat de naam Angakok (een soort medicijnman onder de eskimo’s) doet vermoeden, is dit geen band uit een exotisch oord. Nee, dichter bij huis had het zelfs bijna niet kunnen zijn, want deze groep geweldenaars komt uit België. Uit Luik om precies te zijn en ik moet zeggen dat ik daarbij eerder aan wafels en bier denk dan aan lompe, trage en vooral agressieve sludge. Toch komt Angakok uit Luik en met diens eerste album heeft deze band een prima album afgeleverd.
Het album opent met een uitgebreide sample van een man die een verhaaltje vertelt (ongetwijfeld in één van de talen van de Inuit), waar trage gitaarpassages worden ingevoegd als voorbode van wat komen gaat. De meneer komt overigens vaker terug op het album. Met Sacrifice is het eerste stukje geweld een feit en het mag gezegd dat de band de sfeer goed neerzet. Trage, slepende passages en daar overheen gebrulde vocalen zoals we die gewend zijn uit de post-metal. De band varieert met atmosferische passages die Bongripper niet zouden misstaan en geeft zo af en toe wat ruimte om op adem te komen van de benauwende lompheid. Als Angakok al een “snelle” passage laat horen, zoals aan het begin van het twaalf minuten durende Samsara, is dit om een groter contrast te creëeren met de slome riffs die onvermijdelijk gaan komen.
Zelf ben ik helemaal van de doom en gloom, maar ik kan het begrijpen als deze release toch wat eentonig gevonden wordt. Naast het feit dat de muziek een beetje op hetzelfde niveau voort sjokt, zijn de riffs bijna allemaal in de lagere tonale regionen. Ik wil de band wel een beetje vergelijken met Fistula, ook door de combinatie met de vele samples, maar Fistula heeft serieus snelle nummers, die meer naar grind neigen. Ook de productie van het album is wat vlak. Deze doet puur wat er gedaan moet worden, maar zorgt er niet voor dat sommige passages net dat extra randje hebben. Dat is jammer, want als er dan een keer riffs worden gespeeld die afwijken van logge, slepende standaard, komt dat niet altijd even goed uit de verf. Ander puntje vind ik het gebrek aan basgitaar. Dit is iets waar ik normaal geen moeite mee heb, maar hier ontbreekt, ondanks de moddervette gitaartoon, toch dat extra beetje laag.
Dat gezegd, vind ik dit een prima album. Angakok weet op passende wijze de agressie die ten grondslag ligt aan het genre te bundelen en over te brengen op hun eerste album. De liefhebbers van modderige sludge met een shitload aan samples kunnen zich hier haast geen buil aan vallen. Bepaald geen zomers plaatje, maar misschien des te passend voor de koele, donkere en zompige plekjes waar sommigen van ons toevlucht zoeken tijdens deze warme dagen.
Tracklisting:
- Perpaluktok Aitut
- Sacrifice
- Collapsing
- Aksarpok
- Samsara
- Avioyok
- Dead Birds
- Trust My Scorn
- Empty Cup
- Sivudlit Nertorpok
Line-up:
- Run – Drums
- Baston – Gitaar, Samples
- Ben – Vocalen, Gitaar, Samples
Links: