Amphitryon – L’Entremonde
Eigen beheer
Onlangs ging ik naar Frankrijk om daar ter plekke de sfeer op te snuiven en van wat metalbandjes te genieten, en daar heb ik op metalgebied enkele fantastische ontdekkingen gedaan. Ondermeer Furia en het mij al eerder bekende The Old Dead Tree. Eén van de meest overtuigende verschijningen was echter deze van Amphitryon, een nog vrij jonge band, die desondanks een zeer goede set wist neer te zetten.
Mijn enthousiasme moet ik natuurlijk met jullie delen, en gelukkig was Amphitryon nogal vrijgeving met hun mini’s, bij deze:
Amphitryon verraste me met een eigenzinnige, gothisch aandoende mix tussen doom en death, meest opvallende factor is meteen dat alle bandleden een vocaal steentje bijdragen aan het geheel. Een vijf- tot zes-stemming koor dus, dat elkaar aanvult, perfect uitgebalanceerd is, en regelmatig wordt afgewisseld met indrukwekkende grunts. Denk nu niet aan Therion, Amphitryon heeft weinig of niks te maken met de typerende heavymetal sound van Therion, en klinkt veel duisterder en ingetogener. De frontman heeft wat weg van My Dying Bride’s Aaron Stanthorpe, die naar mijn bescheiden mening tevens hoogstwaarschijnlijk één van de grote invloeden van deze band is. Amphitryon heeft naast hun doom/death mix met ingewikkelde complementaire zang- en gitaarlijnen ook nog eens tijd voor wat experimentele zijstapjes, en slaagt er tevens ook nog eens in het geheel coherent te laten klinken. Nu, helaas zijn er ook negatieve kanten aan deze mini, het geluid is dat niet, en ook de productie is beneden alle peil. Deze mini is dan ook niet meer van de recentste, en Amphitryon heeft zichzelf intussen ettelijke malen overtroffen. Ik hoop dus eigenlijk dat ze snel een label vinden dat durft te investeren in studiotijd en een betere productie, zodat deze band de aandacht krijgt die ze zonder enige twijfel verdient.
Een interview komt eraan!
Tracklist:
- L’éclipse d’Itzamná (07:38)
- A Quest For Hegemony (05:17)
- Reminiscence (06:36)
links: