Alignak – Devoured Youth And Eternal Senescence
Eigen Beheer, 2014
Senescenensc… Senescence? Iets als ouder worden dus. Alignak wordt ook ouder, tien jaar is het ding ondertussen. Het is een duo, twee Amerikanen, die een eigenzinnige vorm van blackmetal brengen. Voor de vijfde keer spuien ze hun herrie gatgewijs de wereld in. En hoe.
Na een bevreemdende elektronische intro beweegt zich een smerig boeltje voort dat het midden houdt tussen occulte US deathmetal uit de alleroudste dichtgero(e)ste doos enerzijds en wazige war metal anderzijds. Het is gestoord, maar helaas een beetje te verstoord ook. Op bepaalde momenten haalt de rommel het van de necro-opwinding en ga je meer denken aan afvallige Necrophagia nummers dan iets wat de oversteek uit Australië maakte tussen de ratten in het onderste ruim van een rottend schip. Wanneer halfweg het album dan nog eens de stijlen elkaar in sneltempo afwisselen en de intermezzi eerder storend dan bevreemdend worden zinkt het schip naar een lager niveau en kijk ik al uit naar de volgende promo.
Hou je van een vorm van occult-aandoende blackmetal met avantgarde trekjes, in combinatie met smerige eind jaren tachtig
demodistortion, neem deze dan eens ter hand. Weirdness gegarandeerd. Een buitenbeentje.
Tracklisting:
- Birth (Intro)
- The Initiate
- Menticide
- Misanthropium
- Useless Worthless
- Trampled by Heathens
- Preparing the Harvest
- Echos of Nero
- Misanthropium (Reprise)
- Omega Aeon
- Death (Outro)
Line-up:
- Isaiah – Bas
- Necrovore – Keel, keyboard, gitaren, drum
Links: