Alghazanth – The Polarity Axiom
(Woodcut Records, 2004)
Alghazanth is een zeskoppige band uit Finland en speelt melodieuze doch agressieve black metal met toetsen. De band is als duo opgericht in 1995 en dit is alweer het vierde album van dit gezelschap. Hoewel ik wel eerder van de naam Alghazanth heb gehoord, ben ik helaas niet bekend met eerder materiaal.
Tot zover het introduceren, nu over tot waar het uiteindelijk om gaat: de beschrijving van de muziek. Om een keer met de conclusie te beginnen, deze plaat had denk ik zeer veel indruk gemaakt wanneer deze halverwege de jaren ’90 was uitgekomen. Anno 2004 daarentegen klinkt het lichtelijk achterhaald en komen de vergelijkbare bands al snel bovendrijven. Hoewel het album snel van start gaat a la Setherial is een band als Old Man’s Child waarschijnlijk hun grootste inspiratiebron geweest, maar ook bands als Mörk Gryning (oude), Windir (vooral het nummer Blood Beguiles Phantoms) en ook Dawn (het nummer With Black Aureoles) komen naarmate het album vordert naar boven als vergelijkingsmateriaal. Je zou dus kunnen zeggen dat deze Finnen opvallend genoeg een Noors/Zweedse sound hebben.
Zoals gezegd maakt Alghazanth ook gebruik van keyboards. Je moet er natuurlijk wel van houden, maar ik kan zeggen dat deze (op een paar momenten na) absoluut niet overvloedig aanwezig zijn. Een belangrijke rol hebben ze wel, maar het is toch meestal subtiel synthwerk die de onderhuidse spanning bevordert, terwijl op sommige momenten de toetsen even de overhand nemen. Muzikaal zit het allemaal wel snor bij deze heren en productioneel is het ook allemaal wel in orde. Het is geen vette heldere productie als een Old Man’s Child of een Dimmu Borgir (wat overigens ten goede komt aan de sfeer), maar alles is goed in evenwicht en is prima te volgen. De drumsound had misschien iets helderder gemogen (het klinkt af en toe net alsof er tijdens het opnameproces een laken over het drumstel gelegd is), maar dit went snel en ik zou het niet als zwaar minpunt willen beschouwen.
Al met al levert Alghazanth met dit The Polarity Axiom een prima album af. Originaliteit is ver te zoeken (of beter gezegd: niet te vinden), maar voor wie originaliteit een bijzaak is kan ik aanraden dit schijfje eens een luisterbeurt te gunnen. Vooral fans van Old Man’s Child moeten dit zeker eens proberen. Ik zou zeggen: probeer onderstaande MP3 eens.
Tracklist: 
- Soulquake [mp3]
- The Herald For Reason
- Chaos Attributes
- Blood Beguiles Phantoms
- Drakomorphos
- 8th Sphere
- With Black Aureoles
- Forsaking The Yoke
Line-up:
- N. Kaos – vocals
- Infection – guitar
- Thasmorg – guitar
- A. Simonen – Synth
- Grimort – bass
- Gorath Moonthorn – drums
Links: