Alda – Passage
Bindrune Recordings, 2015
Begin vorige maand bracht de atmosferische blackmetalband Alda hun derde full-length uit. De groep is afkomstig uit de Verenigde Staten en is opgericht in 2007. De teksten van de band gaan meer dan eens over de natuur en alles wat daarmee te maken heeft, hetgeen ook wel op valt te maken uit het logo. Dit Passage bevat vijf tracks en heeft een totale speelduur van meer dan 50 minuten, dat betekent dus dat de nummers gemiddeld ongeveer tien minuten duren. Met dit gegeven had ik me natuurlijk al een voorstelling van de muziek weten te maken, en ik begon met goede moed mijn koptelefoon op te zetten.
In het eerste nummer, The Clearcut, krijgen we een akoestisch gedeelte met cleane zang te horen dat een kleine vier minuten duurt. Hierna krijgen we, met een niet hele subtiele overgang, wat ruiger muziekwerk te horen waarin we voor het eerst de screams te horen krijgen. Deze zitten vrij ver achterin de mix, terwijl de cymbals van de drums juist ver voorin de mix zitten. Ik vind het altijd een klein beetje jammer als de mix afdoet aan een album. Verder zit de sfeer er dik in bij Alda; de akoestische passages klinken goed en meeslepend en hoewel de zang enigszins weggemixt is, klinkt deze verder prima.
Het tweede nummer, de titeltrack van het album, begint wederom met een akoestische introductie om de sfeer alvast vast te zetten. Deze keer is de overgang naar het zwaardere geluid een stuk subtieler, wat het gelijk aangenamer maakt om te luisteren en bij weg te dromen naar sprookjesachtige bossen, het liefst met een zachte coating van witte sneeuw. Het geweld neemt weer af en de sfeer toe, en pas na een dikke zes minuten komen de vocalen om de hoek kijken, vergezeld door een nieuwe dosis ruiger werk. Na deze tweede track zijn we qua speeltijd al bijna op de helft van het album aangekomen, met nog drie tracks te gaan. In het volgende nummer is de cleane zang weer als eerste van de partij, deze zang is aangenaam om te horen maar verder niet heel speciaal. Eigenlijk is de structuur en intentie van de nummers steeds hetzelfde verhaal, en wordt het album hierdoor wat repetitief en missen de nummers onderling karakter: atmosferische akoestische passage, enigszins lo-fi blackmetal, passage, etc. Wellicht hebben ze dit album dan ook met opzet Passage genoemd. Wie zal het weten?
Hoewel het in het begin allemaal veelbelovend klonk, blijft dit album een beetje hangen in de bekende sfeer. Niet dat de sfeer van het album zelf slecht is; de nummers hebben onderling te weinig eigen karakter en dat maakt dat je het gevoel krijgt steeds weer naar één en dezelfde track te luisteren. Verder klinkt alles redelijk goed; pakkende passages en sfeervolle screams zijn de sterkste punten van het album. De mix kan de ruigere stukken soms niet helemaal hebben en vormt op momenten een beetje een brei van geluid. Het idee achter het album bevalt me en Alda weet hoe ze een sfeer moet inpakken, maar het is niet het meest interessante album in dit genre. Wel de moeite waard om eens te luisteren, als atmosferische metal je ding is.
Tracklisting:
- The Clearcut
- Passage
- Weathering
- The Crooked Trail
- Animis
Line-up:
- Stephanie – bas, cello
- Michael – drums, vocalen
- Timothy – gitaar
- Jace – gitaar
Links: