Agusa – Agusa 2
Laser’s Edge, 2015
Twee nummers op een plaat, is dat de moeite wel? Wel als de twee nummers om en nabij de twintig minuten duren en wel als het om de band Agusa gaat. Deze Zweden hebben op een paar uur tijd namelijk mijn hart veroverd met deze erg sfeervolle psychedelische 70’s progrock. Ga er maar eens even flink voor zitten, of liggen, dat lukt nog beter.
Als je de opgave krijgt om je ogen te sluiten en je mentaal een sterk beeld te vormen van hippiemenigten in de jaren zeventig die in een uitgestrekt graslandschap vredig naar wat muziek liggen te luisteren, dan zou dit de muziek zijn die je hoort. Tenminste, als er even wat weggedroomd mag worden op mooie, harmonische muziek en er geen enkele stevigheid in de muziek hoeft te zitten. Dit Zweedse kwintet bezit de gave om met orgel- en fluitstukken een erg psychedelisch klimaat te creëren. Op sommige momenten is dat alles waar het bij deze Zweden om draait en krijg je een prachtige symfonische muur om op weg te dromen. Op andere momenten duikt plots een sprankelende gitaar op die een enorme diepgang weet te bereiken, zoals dat gebeurt halverwege en op het tweede deel van de track Kung Bores Dans, en waarbij Pink Floyd uiteraard als referentie dient, maar zonder dat het er te dik op ligt.
Onderstaande score lijkt misschien wat gul, maar het is lang geleden dat ik nog zo kon genieten van originele muziek die zo verdraaid oud klinkt. Agusa bewijst heer en meester te zijn wat betreft het aanbrengen van psychedelische, dromerige progrock uit de jaren zeventig met een overdosis orgel en fluit. Dit is er eentje waar mensen als Steve Hughes eens flink mee tot rust komen in de namiddag nadat Slayer acht uur lang opgestaan heeft.
Tracklisting:
- Gånglåt från Vintergatan
- Kung Bores Dans
Line-up:
- Tobias Petterson – Bas
- Mikael Ödesjö – Gitaar
- Tim Wallander – Drums
- Jonas Berge – Orgel
- Jenny Puertas – Fluit
Links: