Agrypnie – Aetas Cineris
Supreme Chaos Records, 2013
Ik ben fan van Agrypnie, al sinds den beginne van zijn carrière, negen jaar geleden. De band is ondertussen toe aan album nummer vier en kennen vooral in eigen lang veel aanhang. Ook al is het niet meteen evident uit te leggen wat men nu precies speelt, de nummers klinken steevast Agrypniesch. Telkens een stukje verder weg. Aeter Cineris is de nieuwste etappe.
Nog meer dan voorheen wordt duidelijk dat Agrypnie de koers ingezet heeft richting post black metal. De composities zijn telkens dreigende wolkendekken die vanuit de verte langzaamaan aan intensiteit winnen. Met een altijddurende melancholie, ook in de snelle stukken, bedrukt Agrypnie je humeur>. Het is gewoon eigen aan de muziek van deze Duitse band, het gaat al jaren zo.
Dat, de aanhoudende dynamiek en haast tantrische spanning en bijhorende melodische opbouw (denk aan Anathema‘s The Silent Enigma) maken ook van Aeter Cineris een prachtalbum.
Waarom dan geen absolute topper? Dezelfde reden als altijd. De schreeuwerige vocalen van frontman Torsten (ook gekend van Nocte Obducta), die na een echt irritant durven worden. Vervang hem echter niet, hij is een groot stuk van het brein van deze band. Ook Eklatanz is dat trouwens, hem kennen velen van zijn band
Heretoir. Agrypnie heeft in ieder geval weer een oerdegelijke plaat afgeleverd die zonder problemen mag toegevoegd worden aan je collectie als vorige albums dat ook deden.
Tracklisting:
- Trümmer / Aetas Cineris
- Dezember
- Zurück
- Kosmos [Alpha]
- Gn?sis
- Erwachen
- Sinnflut
- Asche
Line-up:
- Nathanael – Bass
- Torsten, der Unhold (Torsten Hirsch) – Vocals, Guitar, Keyboards
- René Schott – Drums
Links: