Adai – We Are All Dead
Make My Day Records, 2010
Adai is een band met een behoorlijk minimalistische line-up. Slechts twee personen hanteren alle benodigde instrumenten, zowel live als op plaat. Deze manier van spelen is ontstaan uit noodzaak. Zowel een gitarist als de bassist besloten vlak voor een groot optreden de viermansformatie te verlaten. Devin en Justin hebben destijds met een heuse ‘fuck it’ mentaliteit besloten om gewoon te spelen. Sindsdien is Adai de Adai zoals we ze leren kennen op dit debuut.
Drone/indie. Maak dat de kat maar wijs… Hoewel, hoe langer ik naar de plaat luister de meer de genretermen op hun plaats vallen. Het eerste wat in mij opkomt is echter post hardcore en sludge met een heerlijk organisch warm ronkende muur van gitaargeluid. De drone-elementen hoor ik er de eerste luisterbeurt niet echt in terug, er wordt namelijk vrij constant lekker gerifft. Toch heeft de plaat een zekere dronende kwaliteit die zich gaandeweg openbaart, mede door het gitaargeluid.
De line-up is niet het enige bijzondere aan deze band en zijn debuut. Deze plaat is namelijk door twee verschillende mensen geproduceerd. De eerste vijf nummers door Kurt Ballou, en de laatste vijf door Matt Talbott. Beide hebben zo te horen goed hun best gedaan, het resultaat is om op te peuzelen. Er is een verschil tussen de productie van de eerste helft en de tweede, maar dit verschil zorgt niet voor een gefragmenteerde plaat. De klankkleur blijft namelijk behoorlijk gelijk. De helft van Matt klinkt zo mogelijk nog iets zwaarder en meer richting drone.
De oorzaak van deze vreemde methode van produceren blijkt verrassend. Ondanks dat We Are All Dead gepresenteerd wordt als een debuut full-length gaat het hier eigenlijk om twee eerder uitgebrachte EP’s die samengevoegd zijn onder één noemer. Vanwaar de geheimzinnigheid, vraag ik me af. Het is op zijn minst knap te noemen dat de plaat toch als een geheel klinkt.
Het is moeilijk namen te noemen, maar het toch wel erg lekkere plaatje klinkt als een samensmelting van een Bison B.C., een vleugje Keelhaul en een flink snufje Pombagira. Toch klinkt men vooral als zichzelf. Er wordt niet zoveel gezongen op We Are All Dead. De post hardcore-brul die zich af en toe laat horen is behoorlijk met de muziek verweven en valt hierdoor niet echt op. We Are All Dead blijkt vooral een groeiplaat. Een goede eigenschap.
Tracklisting: 
- The March…
- And Termination
- Home
- A Mark of Ownership
- Hawkins
- Trigger
- Powder
- Ammunition
- Bodies
- Graves
Line-up:
- Devin – Gitaar
- Justin – Drums
Links: