Mensen klagen wel eens bij Zware Metalen dat we teveel black metal reviewen, en te weinig death metal. Maar eet DIT mensen! Dit is Act of Impalement, met het album Infernal Ordinance. Een band uit Nashville, in het Westen van de Verenigde Staten. Het gaat hier om het tweede album van Act of Impalement. Invloeden zijn volgens de band: Cianide, Bolt Thrower, Prophecy of Doom en zelfs Archgoat. Ik kwijl al.
Dit is een pakketje hoor! De loodzware bassen tillen de riffgebaseerde muziek op. Want riffs schrijven kan deze band! Natuurlijk heb je veel eerder gehoord, en vaak in een net iets ander jasje. Act of Impalement weet nog precies welke riffs de moeite waard zijn. Bij wijze van deconstructie zijn de riffs geherformuleerd naar eigen recept en wordt met Infernal Ordinance een knaller van een werk in de wereld gebracht. De invloeden van death metal zijn niet te missen, maar de extreme vertragingen, zoals op Specters of Unlight, laten zien dat doom metal minstens zo’n grote rol speelt. De vuigheid in de productie wil de band lenen van zogenaamde blackened crust. Gelukkig zijn de vocalen hier type moerasgorgel, waardoor het zware, lompe karakter behouden blijft. Denk aan Fetid, maar dan zwarter, en met meer nadruk op de riffs zelf. Het handelsmerk van de band is eerst ritmiek in de riff aangeven, een korte lick, en dan weer terug in de maat. Het mooiste voorbeeld daarvan is Atomic Hecatomb. Knikkende hoofdjes zijn gegarandeerd! Ingewikkeld is het niet, en ook word je echt niet van je stoel geblazen door de onverwachte schakels, maar het groovet hard. Het korte en snelle Creeping Barrage is niet meer dan een zoethoudertje. De band rekt de tracks niet langer dan nodig is, maar hier ligt ook gelijk mijn belangrijkste kritiek. De band lijkt wat meer moeite te hebben met iets langere tracks te schrijven. Het past bij het riffgebaseerde karakter van de muziek, maar het komt de ontwikkeling van de nummers niet overal ten goede. Net als je denkt dat de creativiteit op is komt Death Hex met een kleine ‘ugh’ en andere vocale variatie die echt lekker getimed is. De kraan staat aan, en de kwaliteit stroomt opnieuw. Erased is gericht op doom metal, maar doet me ook denken aan Unabomber van The Acacia Strain. Misschien is het wat te uitgestrekt om erin te hakken, maar neem het als een moment van contemplatie.
Zoals u merkt is er aan associaties totaal geen gebrek op Infernal Ordinance. Deze band wil niet per se vernieuwend zijn. Ze willen niet per se het wiel opnieuw uitvinden. Act of Impalement wil wat goed is beter maken. De verschillende invloeden samenbrengen tot een coherent geheel, zonder technisch al te uitdagend te worden. De band wil riffgebaseerde muziek maken die de luisteraar afslacht. Dat schrijf ik niet, dat stond in het promopraatje. Ik blijf graag nog even leven, maar ik vind dat Act of Impalement zeker slaagt in zijn opzet om de muziek om de riffs heen te bouwen. Dit album is sterk, en ik raad het iedereen aan die één van de bands genoemd in deze review wel eens draait.
Score:
85/100
Label:
Caligari Records, 2022
Tracklisting:
- Summoning the Final Conflagration
- Bogbody
- In Wolflight
- Specters of Unlight
- Creeping Barrage
- Atomic Hecatomb
- Blasphemies Rebirth
- Death Hex
- Erased
Line-up:
- Ethan Rock – Gitaar, vocalen
- Jimmy Grogan – Basgitaar
- Zack Ledbetter – Drums
Links: