Abyssal Ascendant – Chronicles of the Doomed Worlds – Part. I : Enlightenment from Beyond
Dolorem Records, 2015
Tegenwoordig is het cooler om je door Lovecraft te laten inspireren dan door ridders, draken of demonen en diens aanhangers. De volgende gezant van het magere mannetje met de monsterlijke fantasie komt uit Frankrijk en heeft z’n debuut klaar. Een three-piece, dat zie je ook zo vaak niet meer.
Laten we het maar gewoon zeggen: alles aan deze cd is meer Morbid Angel dan Morbid Angel zelf. De Cerberusgrom zit in dezelfde diepte en legt gelijksoortige klemtonen. Het riffwerk scheurt op gelijkaardige wijze onderaardse ruimtes open, bewandelt dezelfde overgangspaden naar ceremoniële, melodieuzere akkoordenfregmentaties en schiet gestadig in een heel technische en snelle notenderouillade (Temple Of The Thousand om er één naar voren te schuiven). Al die snaardonkterte gaat hoofdzakelijk aan uptempo door de bas- enblastdrumcentrifuge en evolueert organisch naar dreigende vertragingen met imminente chugs. Af en toe scheppen synthconstellaties of ritualistische, Gregoriaanse koren nog meer duisternis, als er weer eens een entiteit uit z’n verboden dominion glipt. Het gaat er bij wijlen bijna even episch aan toe als Septic Flesh (The Black Pharao)
Alsof dat nog niet Morbid Angel genoeg is, is zelfs de totaalklank nagenoeg identiek: droog, helder, perfect in balans, zonder franjes. Wat nog opvalt is hoe vloeiend dit gecomponeerd is. Hij loopt lekker, omdat de vulstukken de dynamiek erin houden. De Franse dubbelganger moet geen sikkepit onderdoen voor de stamvader. Dat is diens grootste troef en diens grootste gebrek. Hoewel die titel ook een stuk catchyer kon.
- Celephaïs Chant
- The Nameless Shape
- Interdimensional Predation II
- Disrupted Incarnation
- Teared Up In Cosmorphosis
- The Black Pharao
- The Prowling Of Rlim Shaikorth
- Temple Of The Thousand.
- I, Progeny Of The Lurker
- The Gift Of Shub-Niggurath
Line-up:
- Florent – Gitaar, vocalen
- Fanny – Basgitaar
- Raúl Fernández – Drums
Links: