Absu – Abzu
Candlelight Records, 2011
Wat een berg uiteenlopende reacties kreeg de review van de vorige, gelijknamige plaat van Absu in 2009! Veel liefhebbers hadden hoge verwachtingen na Tara (2001), maar de band van drummer/zanger Proscriptor McGovern sloeg lichtelijk een andere weg in en verloor net zoveel aanhangers als dat er nieuwe zieltjes werden gewonnen. De vraag luidt nu of deze nieuwe plaat, Abzu, verder gaat waar Absu was gebleven, of dat de band teruggrijpt naar het verleden.
Ik ben blij dat ik kan vermelden dat de band de alom bekende agressieve aanpak weer helemaal heeft geïmplementeerd in haar spel. Daar waar Absu (het album) het naast sfeer moest hebben van zijn mysterieuze facetten en toestanden (zoals we dat eigenlijk al van de band gewend waren), klinkt Abzu buitengewoon direct, in your face en zonder al teveel poespas. De productie is weer scherp, het thrashgehalte is enorm opgeschroefd en de vocalen van McGovern en Ezezu liggen weer wat meer op de voorgrond.
Is dit Tara 2.0? Nee. Wellicht komt deze plaat qua stijl en productie wel in de buurt, maar verder is dit voor Absu-begrippen een geweldig opgezette no-nonsense-plaat. Dat hoor je direct als Earth Ripper van start gaat met een karakteristieke, hoge uithaal en die kenmerkende dubbele basdrums in combinatie met een onmiskenbaar thrashmenu qua riffs. Circles of the Oath gaat ook direct weer agressief van start, met blastbeats, een grote rol voor de bas en snauwende vocalen die dit een van de meest kwaadaardige nummers van deze plaat maken. De laatste minuut van dit nummer bestaat uit een akoestisch, ietwat mysterieus gitaarstuk om vervolgens over te gaan in de headbangbare thrasher Abraxas Connexus. Dit nummer mondt zich halverwege wederom uit in een woedend schouwspel waar drums en vocalen de hoofdrol op synchrone wijze opeisen.
Langzaam realiseer ik me dat Absu écht terug is. Het niveau in Skrying in the Spirit Vision en Ontologically, It Became Time & Space blijft constant. Nergens verliest Absu enige vorm van (ja, weeral) agressie, en nergens past men enige poespas toe. Abzu is een rechtlijnige reis naar het uitgebreide eindstation: A Song for Ea. Dit nummer van een kwartier bestaat uit zes onderdelen met vrij abrupte overgangen. Ook hier blijft de gehanteerde stijl grotendeels ongewijzigd tot we nog een akoestisch, instrumentaal einde (sfeervol en verwrongen) krijgen voorgeschoteld. Abzu van Absu zou Absu’s Abzu echter niet zijn als de laatste minuten alsnog worden gevuld met beukende blastbeats. Hoe passend!
Met 36 minuten duurt deze plaat relatief kort, maar tóch heb je de boel niet door na een luisterbeurt of twee. Ondanks de directe aanpak, lukt het de band keer op keer om mij weer naar die play-knop te doen rennen voor een verse bak met agressie. Geen enkele liefhebber van zowel het voorgaande album als het werk daarvoor mag klagen over deze brok kwaadaardigheid. Laat hem op je inwerken en luister op hoog volume!
Tracklisting:
- Earth Ripper
- Circles of the Oath
- Abraxas Connexus
- Skrying in the Spirit Vision
- Ontologically, It Became Time & Space
- A Song for Ea
Line-up:
- Proscriptor McGovern – Drums, Vocals
- Ezezu – Bass, Vocals
- Vis Crom – Guitars
Links: