8 Kalacas – Fronteras

Geschreven door op 21-04-2022 om 18:45.

Af en toe mengen een veelheid aan genres zich tot een nieuw amalgaam dat zó lastig onder één noemer te vatten is dat er gewoonweg een nieuw genre voor in het leven geroepen wordt. Laat 8 Kalacas eens door uw speakers knallen en tracht zelf maar eens de lading te dekken die zich ergens bevindt tussen ska, nu-metal, punk en hardcore. Dit zevental doopte zichzelf dan ook om als de stichters van het genre ‘skacore’ en tracht op dit album zelfs nog een stapje verder te gaan door metal eveneens aan het palmares toe te voegen. Naast dus opzwepende trompetten en trombones, strak en snel drumgekletter, mag je deze keer ook goed geplaatste metalriffs verwachten.

De band kreeg vorm in Californië, Orange County, en steekt de Mexicaanse roots niet onder stoelen of banken. Dez Fafara, u weet wel, de brulboei van dienst bij Devildriver en daarvoor reeds succesvol bij Coal Chamber, en zijn echtgenote nemen het management van 8 Kalacas voor hun rekening. Niet de minste naam om op terug te vallen ter ondersteuning, als je het mij vraagt. Dat er kwaliteit moet te vinden zijn bewijst ook het feit dat de heren voor hun derde langspeler mochten tekenen bij Atomic Fire Records. Voor wie dit label geen belletje doet rinkelen: het werd opgericht door Markus Staiger, die als vorig label(tje) maar liefst Nuclear Blast Records uit de grond stampte. Interesse gewekt om deze skeletten (Kalacas zijn immers de algemene benaming voor de skeletten die op Dia De Los Muertos gebruikt worden) een luisterbeurt te geven? Andale!

Frontera laat meteen de intensiteit horen van een kwaaie punkband, terwijl de ondersteunende riff eerder weggeplukt lijkt van een Metallica-album uit de jaren ’80. Breng hierbij de schorre, schreeuwende stem en je hebt in wezen al wat te vreten. Het is echter de saus van mariachi in de vorm van trompet en trombone die duidelijk maken dat hier een ander smaakje geserveerd wordt. Stilzitten blijkt moeilijk en je wilt meteen met een glimlach de moshpit in. Nummers als Mutante, Esquizofrenia en Garros overtuigen het meest als het om de ideale mix tussen metal en ska gaat. Als doorwinterde metalfan zakt het in de tweede helft van het album wel even wat in en geven de heren zich iets meer over aan de oude gekende paden. Uiteraard spreek ik hier alleen als metalfan en kan ik wel meegeven dat ook de ska perfect gekruid is voor de doorsnee liefhebbers hiervan.

Overigens een dikke pluim in het gat van producer TJ Rivera, die elk instrument in de mix zijn momentum laat beleven. Dat is niet zo evident als je gewend bent om eerder ska- en punkbands te vertegenwoordigen. Tekstueel gaan de nummers trouwens ook nog over iets, voor wie Spaans kan dan toch. De belevenis van Mexicaanse vluchtelingen die de grens overstaken op zoek naar een beter leven wordt met de nodige bravoure en gif gebracht. Als er nog gaatjes moeten ingevuld worden voor de festivalprogrammatie deze zomer wil ik alvast met stip deze Mexicaanse rakkers aanraden.

Score:

77/100

Label:

Atomic Fire Records, 2022

Tracklisting:

  1. Frontera
  2. Pudrete
  3. Mutante
  4. Esquizofrenia
  5. R2Rito
  6. Labios Negros
  7. Luna
  8. Garras
  9. Luz y Fer
  10. Gato
  11. Flatline
  12. 1941

Line-up:

  • Sr. Kalaca – Zang
  • Getse – Zang
  • Adam – Drums
  • Sick – Basgitaar
  • Steve-E – Gitaar
  • Choriz – Trompet
  • Gio – Trombone

Links: