Interview met The Monolith Deathcult

Album nummer vijf voor The Monolith Deathcult is op 05/05 van dit jaar uitgekomen en draagt de titel Versvs. Opnieuw drie kwartier hybride death metal, waar mens en machine elkaar in vinden als haring en dille. Hoog tijd om nog eens in gesprek te gaan met de band, die ondertussen ook Graspop over zijn knie legde.

Hallo, The Monolith Deathcult. Hoe is de gemoedstoestand op dit moment?

Michiel: Normaliter vechten woede en teleurstelling om voorrang, maar het humeur is goed nadat we zondag een gave show hebben gegeven op Graspop Metal Meeting. Ondanks het feit dat we zeer ervaren zijn in dit soort shows, blijft het altijd spannend. Daarnaast, hoe groter de tent, hoe leger ze lijken. Gelukkig was het erg druk, drukker dan bij The Lucifer Principle, heb ik mij laten vertellen.

Jullie hebben een nieuwe plaat uit, genaamd Versvs. Niet Versvs The World, want die bestaat al. Versvs wat dan wel? Versvs 1?

Michiel: Ik mij nog nooit druk gemaakt of iets al wel of niet bestaat, het is de kunst om het met een dusdanige overtuiging te brengen dat men denkt dat jij het hebt bedacht. In sommige landen denkt men bijvoorbeeld dat wij het warm water hebben uitgevonden. Versvs is ons vijfde album, vandaar dat we een titel zochten waar de ‘V’ prominent in voorkomt. Versvs (tegen) vonden we een mooie titel, ik moest zelf meteen denken aan van die foute kickboksgala-posters die je her en der weleens ziet hangen. Dit is ook terug te zien op de cover van het boekje in de sleeve. Versvs klinkt ontzettend eigengereid en dat zijn wij natuurlijk ook.

Versvs 1 is echter geen ‘normale’ release, het vijfde album komt in drie delen, met ongeveer twee jaar tussenpauze. De werktitels voor de volgende albums zijn Vergelding (2) en Vernietiging (3). We hebben voor deze opzet gekozen op aanraden van Guido Heijens van Hammerheart. Onze platen zijn lang en intens, en bevatten geen vullertjes. Daarom komt het helaas voor dat bepaalde nummers ondersneeuwen, hoewel die niets onder doen voor de rest. Daarom hebben wij er voor gekozen om per album minimaal een half uur nieuw materiaal op te nemen, aangevuld met heropgenomen en herbewerkte oude nummers die er destijds productietechnisch niet helemaal goed zijn uitgekomen. Ik vond dit in het begin lastig, want het voelde toch een beetje als vals spelen. Daarom hebben we ook het oude materiaal opnieuw opgenomen, opnieuw gearrangeerd en alles laten mixen door onze vaste mixer Guido Aalbers. Dat dit goed heeft uitgepakt, blijkt uit het feit dat ook mensen die ons al jaren volgen niet hoorden dat het al bestaand materiaal was (of ze hebben de plaat niet beluisterd).  Als laatste hebben we besloten om de albumcover op een groter formaat uit te brengen, de CD komt namelijk uit op DVD-formaat, wat denk ik een mooie oplossing is tussen het priegelartwork van een CD en het grootste, maar veel duurdere artwork van een LP. Wij hebben vorig jaar een deluxe versie uitgebracht van Trivmvirate en deze is ook in een DVD-hoes verschenen. Dat is goed bevallen en dit is vanaf nu de standaard voor al onze CD’s. Overigens is Versvs, evenals bijna al onze albums, ook verkrijgbaar op vinyl.

Op deze manier kunnen we sneller achter elkaar materiaal uitbrengen, normaal duurt een album schrijven en opnemen bij ons vier tot vijf jaar, nu willen we iedere twee jaar met nieuw werk komen.

Hammerheart Records heeft ons opnieuw zwaar onder druk gezet om nog maar eens een interview af te nemen. Jullie moeten wel opgetogen zijn met deze steun veronderstel ik.

Michiel: Ik begreep van Hammerheart Records dat het juist Zware Metalen was die met de hoed in de hand kwam vragen om een cd en audientie…

Afijn, Hammerheart Records en The Monolith Deathcult zijn geen onbekenden van elkaar. We hebben al eerder samengewerkt onder de vlag van Karmageddon Media, wat destijds heeft geleid tot het rampzalige The White Crematorium, die ook wel bekend is komen te staan als het Illud Divinum Insanus van 2005. Het zal dan ook niemand hebben verbaasd dat na de release van The White Crematorium Karmageddon Media als snel het loodje heeft gelegd.

In Duitsland is men niet zo blij met jullie nieuwe album. Waarom vinden jullie het weer eens nodig het Derde Rijk zo te pesten? Hebben ze nog niet genoeg afgezien de laatste honderd-en-zoveel jaar?

Michiel: Dit moeten we relativeren: de mensen die ons ongewenst vinden, zijn geen echte Duitsers en het heeft niets met Duitsland als natie of volk te maken. Het is het maar een kleine groep die het verpest voor de goedwillende rest. Dit zijn mensen die door maatschappelijke omstandigheden (denk aan het mislopen van een stageplaats, discriminatie, et cetera) een verwrongen versie hebben van het Derde Rijk en deze schandvlek uit de moderne geschiedenis misbruiken voor eigen(politiek) gewin. De Duitsers die IK ken, keuren dit allemaal af.

#notmygermans
Het Derde Rijk was een moordzuchtig gekkenhuis, maar Duitsland heeft in de vorige eeuw twee wereldoorlogen veroorzaakt. Sterker nog, Adolf Hitler is persoonlijk verantwoordelijk voor het feit dat de Sovjet Unie de tweede helft van de vorige eeuw half Europa heeft bezet en dat het door hem zo gehate Joodse volk (Volk ohne Raum) in 1948 een Volk mit Raum is geworden. De Duitsers hebben puur en alleen door hun eigen schuld een gigantische stempel gezet op de wereldpolitiek. Ze hebben daar terecht zwaar voor moeten boeten, maar om nu moeilijk te gaan doen als een rockband in een buurland liedjes schrijft over de puinzooi die zij zelf hebben aangericht, gaat ver. Ik kan mij voorstellen dat daar een allergie is voor alles wat de extreme flanken van het politiek spectrum propagandeert, maar daar heeft en wil The Monolith Deathcult niets meet te maken hebben. Onze insteek is meer Laibachiaans. Ik kijk uit naar de dag dat Kreator een conceptalbum gaat maken over de Politionele Acties of een Rammstein-Rock Opera over De Heeren Zeventien en de VOC.

Volgens sommigen is de terreurdreiging die leidde tot het stopzetten van Rock Am Ring een actie van misnoegde Duitse The Monolith Deathcult-adepten. Wat is jullie reactie hierop?

Michiel: Er zijn mensen die beweren dat de Duitse autoriteiten dit zelf hebben geregisseerd om zo angst te zaaien in de samenleving, om vervolgens nieuwe wetten in te voeren die de bevolking onder de knoet moeten houden.  En natuurlijk wil Duitsland een grondoffensief beginnen om de olie en Duitse belangen in het Midden Oosten veilig te stellen.

Mensen die dat beweren zijn gek en gevaarlijk.

Jullie hebben natuurlijk niet alleen propaganda verspreid rond Versvs, er is zowaar ook muziek verschenen. Mijn favoriete nummer is His Inhuman Place Makes Human Monsters, een nummer dat vrij goed aansluit op het geluid en gevoel van TETRAGRAMMATON. Was dit een nakomertje?

Carsten: Laat dat nou ook mijn favoriet zijn. Dat is volgens mij puur toeval, dat deze aansluit op het geluid van dat album. Waar zit hem dat in? De eenvoud doet wel denken aan Human Wave Attack, het orkestwerk aan Svpreme Avantgarde Death Metal.

Michiel: Wij hebben geen nakomertjes, alles wat we hebben, komt op een album en daarna beginnen we weer op nul. Ik luister bijna nooit naar oude albums als ik in de schrijfmodus zit. Ik volg een vast ritueel door eerst mijn favoriete albums te beluisteren. Mijn hoogste doel is een album te maken dat compositie- en sfeertechnisch Dusk and her Embrace van Cradle of Filth weet te benaderen. Dat is tot op de dag van vandaag nimmer gelukt en ik kan dus nog jaren vooruit. Persoonlijk vind ik dat This Inhuman Place helemaal niet het gevoel heeft van Tetragrammaton. Wel is het natuurlijk zo dat we bij ieder album blijven schaven aan ons geluid.

Een groot deel van de aandacht gaat naar Die Glocke, waar ik zowel qua synthetische geluiden als qua grooves een pak Necrophagia in terughoor. Die Glocke, die uit zwaar metaal bestaat, zal wel anders geklonken hebben waarschijnlijk, misschien wel zoals The Monolith Deathcult?

Carsten: Glocke is extreem goed gelukt qua sfeer. Ik probeer elke songtekst van Michiel en Robin te behandelen als een script voor een film: de synths en orkesten zijn de filmscore en moeten het verhaal ondersteunen en versterken, en een sfeer neerzetten. Die Glocke gaat over een mysterieuze nazi-ufo. Dat spreekt heel erg tot de verbeelding: het had zo een The Twilight Zone-aflevering kunnen zijn, dus als snel vormde Bernard Herrmann’s muziek een inspiratie voor de duistere, buitenaardse sounds, en kwam het idee om het album aan elkaar te laten praten door een Rod Serling-achtige stem (Hal Sinden). Dat nummer drukt dus zeker zijn stempel op de rest van het album.

Michiel: Ik vind Die Glocke het beste nummer van Versvs. Het is ontzettend doomy, maar het drumwerk is juist weer groovy en losjes, wat het nummer een hele goede drive geeft. Ik heb mij laten inspireren door Morbid Angel’s God of Emptiness en My Dying Bride. Om het een extra pulp/sci-fi-sfeertje te geven, heeft Carsten geprobeerd  om een echte theremin te bespelen, maar na een weekend vol frustratie is hij toch maar een theremin in MIDI gaan programmeren. De theremin kennen we allemaal uit de X-files theme.

Het nummer handelt over een zogenaamd Nazi Wunderwaffe (Die Glocke/The Bell), waarvan sommigen beweren dat het een poging was om tot een nazi-Atoombom te komen. Gelukkig misten de nazi’s bepaalde bestanddelen en hebben ze DE autoriteit op dit gebied door de Neurenbergse rassenwetten het land uit getreiterd. Albert Einstein was – behalve geniaal – ook Joods. Als je dan bedenkt hoe het had kunnen aflopen als de nazi’s een atoombom zouden hebben gehad: men was al zeer ver gevorderd met de V1/V2 rakettechnologie en een kernkop op een v2 had Londen en Moskou van de kaart kunnen vegen. Het boek Fatherland van Robert Harris was hier ook een goede inspiratiebron.

Weer anderen beweren dat Die Glocke een anti-zwaartekracht wapen was, waar je zwarte gaten mee kon opwekken en kon tijdreizen. Ik ben altijd geboeid geweest door films als Raiders of the Lost Arc en The Last Crusade, waarin de Nazi’s op zoek zijn naar historische en religieuze artefacten waarmee zij de oorlog dachten te kunnen te winnen. Ook recentere films als Hellboy, Iron Sky en Outpost waren een bron van inspiratie, evenals het boek Revival van Stephen King.

Jessica Otten van Dictated was tijdens het schrijfproces mijn klankbord en zonder haar was Die Glocke nooit de majestueuze compositie geworden die het nu is.

Een ander opvallend nummer is Seven Months of Mysticum, een uitzonderlijk lekkere combinatie van mens, machine en metaal. Waar gaat het nummer over?

Michiel: 7 Months of Mysticvm is een herbewerking van een nummer afkomstig van The White Crematorium. In 2016 zagen we Mysticum op het Inferno Festival in Noorwegen en waren daarvan zo onder de indruk dat we besloten een oud nummer opnieuw op te nemen, maar dan met een Mysticum-vibe. Dat wil zeggen: typische blackmetalchords en overstuurde gabberbeats op 250 bpm.

 

Het nummer gaat over de Filistijnen, die na een gewonnen veldslag de Ark des Verbonds van de Israëlieten als trofee meenemen naar de stad Asdod. Daar eenmaal aangekomen, werd de Ark als oorlogsbuit neergezet in de tempel van Dagon. De bewoners van Asdod werden vervolgens getroffen door de vreselijkste rampen, vergelijkbaar met de Zeven Plagen van Egypte, zodat men de joden op de knieën smeekte om de vervloekte Ark terug te nemen. Dit is allemaal terug te lezen in het Bijbelboek 1: Samuel 5.

Wat dit niet geheel onbekende Bijbelverhaal voor The Monolith Deathcult interessant maakt, is dat ook de Ark des Verbonds door veel pseudowetenschappers, schatjagers en complotdenkers wordt gezien als een zogenaamd Weapon of Mass Destruction. In de Bijbel is te lezen dat mensen werden geëlektrocuteerd als men het metaal van de Ark aanraakte. De Levieten waren de enigen die de Ark mochten vervoeren en zij droegen speciale kleding en handschoenen. Het joodse volk sjokte vervolgens veertig jaar lang achter een wolk (waarin God was) aan die continu donderde en bliksemde. Hun leider Moses AKA The Prince of Egypt communiceerde via Ark met God-in-de-wolk.  Pseudowetenschapper Erich von Daniken schreef in de jaren zeventig al eens dat de Ark wat hem betreft een communicatiemiddel was waarmee de mensen op de grond communiceerden met het moederschip AKA God-in-de-wolk. Dit paste perfect in het pulp sci-fi-thema van Versvs.

Daarnaast vonden we het ook wel weer eens leuk om te laten zien dat we ook nog bloedhard en razendsnel kunnen spelen, in plaats van de hippe groovy industrial metal waarmee het mainstream publiek ons massaal in de armen heeft gesloten.

Hebben jullie trouwens al felicitaties gekregen vanuit het Nile-kamp betreffende Versvs?

Michiel: We hebben in 2010 een keer met de heren gespeeld en daarna is het, zoals met alles waar wij mee te maken hebben gehad, verrekte stil geworden rondom Nile.

Zijn die gasten nog actief?

Gaan jullie binnenkort weer de wei op, of de bunker in, om live te presteren?

Michiel: Graspop hebben we net achter de rug en begin juli reizen we voor twee shows af naar Ijsland. Verder staan er nog wel wat Nederlandse shows op stapel en wachten we op een goede aanbieding om op tour te gaan.

 

Ga je soms als toeschouwer nog eens de wei op? En indien ja, welke bands ga je dan kijken. Een Behemoth of een Suffocation? Of toch maar Ariana Grande?

Carsten: Tuurlijk, maar vooral om gezellig een biertje te drinken met bekenden. De meeste bands ken ik meestal toch niet en klinken in mijn oren allemaal hetzelfde. Behemoth en Suffocation hebben me nooit geïnteresseerd, maar als Meshuggah, Nile of Devin Townsend speelt, ga ik zeker even kijken!

Michiel: De laatste concerten die ik heb bezocht waren Europe, Ghost, Meshuggah, God Dethroned, Mayhem, Dool en Ministry. Verder spelen zo ongeveer alle bands die ik gaaf vind ook op Graspop Metal Meeting.

Zo, dat was het voor mij. Heb je nog iets uiterst diepzinnigs dat je wil delen met onze lezer?

Niets diepzinnigs, wil echter nog wel melden dat onze Bloodcults EP zo goed als uitverkocht is, het is helaas een ontzettend actueel onderwerp. Momenteel zijn wij plannen aan het maken om Bloodcults rond december 2017 op vinyl uit te brengen en ondertussen zijn we begonnen met het schrijven van V2 AKA Vergelding.

#preyfortmdc

Amen.

Links: