Upon A Burning Body is zo een typische Sumerian Records band, die in het verleden dankzij een vette productie wat bekendheid verwierf. De catchy, staccato metalcore heeft net als 5374354 andere bands op dat label de juiste ingrediënten om door te breken, mits iets van identiteit of een hitje aanwezig zou zijn, of beiden. Ik sta er open voor, je weet maar nooit, zelfs Emmure passeert hier wel eens.
Nu, Straight From The Barrio is een titel die mij gestolen kan worden. Al die wigger-shit met dat “gedis”, dat lange-tenen-gedoe over kritiek van anderen (lijkt wel IS), dat stoere “wij zijn de bomb” (weeral IS)… lame. En ja, de teksten zijn navenant, vaak. Niet altijd, gelukkig. Ook muzikaal is het niet allemaal wannabe beat/breakdown-metal/hardcore tough guy-gedoe. Straight From The Barrio is een mix van Ill Nino (Already Broken, Til the Break of Dawn) met Zuid-Amerikaanse invloeden, FFDP, een beetje Lionheart en Wretched-achtige Victory Records “deathcore”. Nu metal met hard(cor)e en opgefokte stukken dus. Oja, er staat ook emotionele shit op. Dat neemt niet weg dat dit massaal veel aangenamer, ruiger en interessanter is dan bands als Asking Alexandria (bwaark) en Breaking Benjamin-kokhalsmetal waar Graspop tegenwoordig vol lof over is. Een voorzichtige “fijn”-score is dan ook de logische dubbele gevoel-score.
Label:
Sumerian Records, 2016
Tracklisting:
- ‘Til the Break of Dawn
- Already Broken
- You Don’t Own Me
- Media Blackout
- B.M.F.
- Straight From The Barrio (210)
- Leave The Pain Behind
- Walk Alone Again
- Fake Plastic Smile
- D.T.A. (Don’t Trust Anyone)
- The Outcast
- My Distorted Reflection
Line-up:
- Danny Leal – keel
- Ruben Alvarez – gitaar
- Tito Felix – drums, percussie
- Joe Antonellis – bas
Links:
Score:
Score: 75/100