Hadraan – Diableries Et Autres Fatuités
Eigen Beheer, 2016
Ai ai ai ai ai ai ai… dit gaat slecht aflopen. De cover alleen was voldoende om mij migraine te bezorgen. En dan moest de muziek nog beginnen. Hadraan, een Franse onverlaat die je misschien kent van obscure Depressive Illusions Records compilaties, brengt een langspeler uit. En wat voor een…
Gadverdamme zeg, ik weet niet of ik hier mee moet lachen of huilen. Here Hadraan krijst en perst geluiden uit zijn keelgaatje alsof hij Diamanda Galás imiteert ten tijde van Schrei X, maar dan terwijl hij zich verslikt heeft in een tandenstoker. Zelfs mijn kat wordt er onrustig van. In de trage nummers tikt er een drumcomputer mee, en krijg je synthgeluiden die niet zouden misstaan op barslechte Italiaanse B-films uit het horrorgenre, anno 1975. Lachen of huilen? Ik weet het niet.
In de “snelle” nummers wordt het pas echt hilarisch. Het titelnummer bijvoorbeeld, klinkt als een boemeltreintje van een of ander pretpark. Tsjoeketsjoeketsjoeke-“drum”-slagen, met om de seconde “tingtingting”, van het machinistje. En dan Hérésie Ou Quelques Notes De Piano, een soort 16-bit soundtrack met screams op en wat patergestamel… Dit neigt naar de donkere pagina’s uit DSM IV, als je het mij vraagt.
Lang geleden dat ik zo’n dramatisch slechte bagger gehoord heb. Na dit zou ik zelfs een Striborg-album naar keuze volledig uitluisteren. Neen, veel erger wordt het niet.
Tracklisting:
- Diableries
- Les Geignements Du Necrophile
- A La Poursuite Du Rêve Dément
- In Nomine Antichristi
- Hérésie Ou Quelques Notes De Piano
- Interlude
- La Noire Solitude
- La Noire Solitude (Suite & Fin)
Line-up:
- Hadraan