Interview – Limbonic Art (2)
Hm, als je het nieuwe album vergelijkt met de vorige plaat,
welke muzikale verschillen zijn er volgens jou?
Muzikaal gezien? … Ik denk dat we weer wat meer aan onze
electronics/keyboard-shit gewerkt hebben. Dat komt hier en daar weer wat beter
naar voor. Niet in die zin dat we weer naar onze ‘Moon in the Scorpio’-sound
zijn gegaan, maar we zijn wat meer terug gaan grijpen naar oudere zaken. En
toch… het is een album geworden dat toch vooral steunt op de gitaren.
Nu, behalve dat is onze sound niet wezenlijk veranderd. We
zijn nog steeds dezelfde mensen en we maken onze muziek nog steeds op dezelfde
manier. Er staan dus geen vreemde bokkensprongen op deze Cd.
Ik wil het even hebben over die keyboards waar je zonet van
sprak. Ik lees overal dat die vooral erg klassiek klinken. Zelf hoor ik dat niet
zo terug, ik vind het eerder spacy en naar prog-metal neigen. Is klassieke
muziek een invloed?
Zelf vraag ik me ook telkens af waar die klassieke
verwijzingen telkens vandaan komen. Ik bedoel, ik luister nauwelijks naar
klassieke muziek, dus een echte invloed kan dat niet zijn. Ik hou echter wel van
die geluiden en de atmosfeer die het kan oproepen. Die geluiden gebruik ik dan
ook om een bepaalde sfeer te creëren. We proberen dus heus niet te klinken als
pakweg Wagner of Beethoven of wat dan ook.
We hebben beiden altijd wel gehouden van die combinatie van
geluiden.
Je zei daarnet zelf dat het album toch een beetje terug gaat
in de tijd. Was dat vooraf gepland? Wilden jullie echt teruggrijpen naar die wat
oudere black metal klanken?
Nee, niet echt, toch niet tijdens het schrijven van de
nummers. Maar toen we het einde van de opnames naderden dachten we er wel over
sommige details te veranderen. Op dat moment voelde het voor ons erg goed aan om
hier en daar wat ‘oudere’ invloeden te laten horen. We gebruiken hier en daar
dezelfde geluiden als op ‘Moon in the Scorpio’.
Nu, dit is voorlopig het laatste album dat we deden voor
Nocturnal Art Productions. Ons contract is in principe afgelopen, dus ik heb er
geen idee van hoe de toekomst eruit ziet. Het leek ons dus wel cool om de cirkel
weer rond te maken met een wat oudere sound.
Welke bands waren van invloed op die sound?
Geen idee… Ik heb althans nooit het gevoel gehad dat we het
geluid van andere bands gestolen hebben. We zijn geen ripp-off band. Natuurlijk
luisterden we vroeger heel veel naar black metal. Er is dus alijd wel iets of
iemand die een bepaalde invloed heeft. Soms hoor je iets dat je inspireert tot
iets compleet nieuws. We zijn dus wel indirect beïnvloed door de muziek waar we
vroeger veel naar luisterden.
Toch denk ik dat we erin geslaagd zijn een originele sound te
creëren en er zijn voor zover ik weet weinig of geen bands die klinken zoals
wij. Men heeft ons in het verleden wel vaak vergeleken met Emperor en dat kan in
zekere zin wel kloppen, aangezien dat toch een van de bands waar die we vaak
naar luisterden. Nu, dat is volgens mij ook volstrekt natuurlijk. Maar nogmaals,
ik weet eigenlijk niet echt in welke mate we door hen of door andere bands zijn
beïnvloed.
Als er aan songs wordt gewerkt, wie schrijft dan het grootste
deel van de muziek? Is dat Daemon of jij of doen jullie gewoon alles samen?
Wel… het is denk ik een combinatie van de drie. Uiteraard als
je alleen thuis bent en je vind een coole riff dan ben je alleen bezig. Maar als
het op songs aankomt, dan doen we het werk echt samen in de repetitieruimte. Ik
maar riffs en Daemon maakt riffs en die gaan we dan samen vergelijken en erover
discussieren. We hebben beiden voldoende ideeën en als we die samengooien
ontstaat deze sound.
De teksten op het nieuwe album zijn behoorlijk agressief.
Waren jullie om een of andere reden meer pissed off dan anders?
Haha… Nou, dat zou je aan Daemon moeten vragen, hij schrijft
alle teksten. Ik weet dus niet waarom hij dergelijke teksten schrijft.
Nu, voor de laatste twee albums, ‘Ad Noctem’ en de nieuwe
‘The Ultimate Death Worship’, hadden we wel afgesproken een meer agressieve
aanpak te hanteren. De albums mochten in ieder geval niet allemaal hetzelfde
klinken.
Toen we tourden voor ‘Ad Noctem’ was er een soort trend dat
veel bands alsmaar softer en softer gingen klinken, dus dachten wij eraan om net
weer harder te gaan spelen. Dat was toch wat in ons hoofd speelde het laatste
jaar: harder gaan spelen.
De teksten zijn ook niet meteen te linken aan het artwork.
Waarom niet? Is dat een bewuste keuze?
(na lang denken) Nee, niet echt. De album-cover was eerder
geïnspireerd op de titel van de plaat ‘The Ultimate Death Worship’. De schedel
op de cover staat uiteraard symbool voor de dood. (weer een pauze) Het is
moeilijk uit te leggen. Ik zie de dood als een soort bevrijding en de sfeer die
ik tracht te creëren met de cover, de planeten en zo… die staan dan eerder voor
de plaats waar wij misschien ooit terecht komen, wie weet.
Deed je het artwork opnieuw zelf?
Ja
Heb je ooit artwork gedaan voor andere bands of ben je van
plan om dat te doen?
Ja, ik deed ooit de cover voor Odium, wat ook een band was op
Nocturnal Art Productions. Ik kan nu niet meteen op de titel van dat album
komen… Het was iets met ‘stars’… En ik deed ook de cover van een demo voor een
Duitse band. Ik doe het wel graag, maar ik wil niet doorgaan voor ‘die kerel die
al die albumcovers doet’. Als een band het zou vragen en ze doen een eerlijk
aanbod, dan zou ik het waarschijnlijk wel doen ja.