Coprocephalic – The Oath of Relinquishment
Lacerated Enemy Records, 2014
Om als brutal deathmetalband nog enigszins relevant te zijn moet alles kloppen. Als het drumspel, de gitaren en de zang (bas is vaak iets minder cruciaal) niet op z’n minst bovengemiddeld zijn, wordt het moeilijk. Op The Oath of Relinquishment van het Amerikaans/Taiwanese Coprocephalic zitten er enkele kinken in de kabels, waardoor dit met een onvoldoende geklasseerd kan worden.
Ik heb gemerkt dat voor slambands de lat doorgaans lager ligt, omdat het enige waar men naar kijkt de hoeveelheid breakdowns is, maar bij Zware Metalen kijken we doorgaans door een kritischer bril. Coprocephalic is primitieve brutal death/slam: drums die van geen ophouden weten, gitaren met een secundaire rol en een hele hoop afkappingen en breakdowns. Niets (maar werkelijk niets) dat je niet eerder en beter hebt gehoord. Zeker als je de zanger aan het werk hoort: zijn krakende grunts zijn zo hemeltergend dat ik slechts met heel veel moeite voorbij het eerste nummer ben geraakt. Er zit namelijk heel weinig variatie en diepgang in, en bovendien houdt hij nooit zijn bek. Er is gewoon geen ontsnappen aan, het aantal passages zonder vocalen zijn op een hand te tellen. Met zulke irritante vocalen is dit voor mij de doodsteek van deze plaat.
Moesten lezers de vocale prestatie van Coprochalic wel kunnen smaken, zullen ze aan The Oath of Relinquishment hun hart kunnen ophalen. De vocalen zijn zo dominant dat dit album staat of valt met je appreciatie van de zanger. Bij mij valt ze dus, best wel diep bovendien.
- The Oath of Relinquishment
- Desolation of conjoined Embodiment
- Craving of the Exotic Spores
- Synthetic Aberration
- Throne of Ooze
- Oracles from the Netherrealm
- Ere…the Sentinels
- Tentacles of the Abyss
- Oxidize the Mind
- Retunding Our Humanity
- Galerians
- (Proto)Christ
Line-up:
- Hsuan Liu – Drums
- Christiani Peluso – gitaar
- Larry Wang – Vocalen
Links: