Thulcandra – Fallen Angel’s Dominion
Napalm Records, 2010
Bij een band die bestaat uit drie leden van de übermatige band Helfa(h)rt uit Duitsland lagen mijn verwachtingen allesbehalve hoog. Komt daarbij nog eens dat ik het logo niet bepaald aantrekkelijk ogend vind en de band overal omschreven wordt als een Dissection worship collectief. Slecht begonnen.
Maar de kar keerde al gauw. Het is inderdaad Dissection dat de klok slaat. Snedige melodieën op zijn Zweeds, gecombineerd met vrij snelle black metal. Tot in de strot wordt Jon gekopieerd, hij zou er niet om kunnen lachen. Ook geluidsgewijs dezelfde frequenties en mix, en om het helemaal bont te maken zetten ze als afsluiter doodleuk The Somberlain als cover op hun album. Weinig verschil met de originele versie, al merk je een klein beetje deviantie in het gebruik van keys en de nog meer vooraanstaande positie van de leadgitaar. Maar daar blijft het zowat bij. Als je echt op zoek gaat kun je bij een nummer als Fallen Angel’s Dominion gelijkenissen vinden met Naglfar‘s Diabolical, maar je moet al je best doen om ook dat niet als Dissection-gekloon te bestempelen.
Je vraagt je misschien af of dit niet compleet afgestraft moet worden in een lage score. Ik zeg neen. Dit is gewoon bijzonder lekker werk, kloon of niet, en buiten die cover heeft Dissection deze nummers zelf niet uit geschreven. Daarbij, Dissection bestaat niet meer in een aardse vorm, dus waarom ook niet. Maar uiteindelijk heb ik er gewoon van genoten. Storm of the Light’s Bane is ondertussen 15 jaar oud, van mij mag Thulcandra de leegte wat opvullen. Zo, zes keer Dissection in één review, lijkt me duidelijk.
Tracklisting:
- In The Realm Of Thousand Deaths
- Night Eternal
- Fallen Angel’s Dominion
- Frozen Kingdom
- Spirit Of The Night
- Legions Of Darkness
- In Silence We Eternally Sleep
- The Somberlain (Dissection cover)
Line-up:
- Steffen Kummerer – Vocals, Guitar
- Sebastian Ludwig – Guitar
- Tobias Ludwig – Bass
Links: