Wrach – Quae Infra Volo Videre

Bijzonder om lezen altijd hoe éénmansbands of -projecten tot stand komen. Vinden deze heren of dames nooit enige aansluiting bij iemand anders? Kan hij of zij niet samenwerken met iemand anders? Ik denk niet dat we dat zo moeten interpreteren. Iemand als Gwrach bijvoorbeeld zal zijn esoterische overpeinzingen gewoon liever zelf neerpennen, neerschrijven en er een muzikaal kader rond boetseren. Quae Infra Volo Videre is de eerste volwaardige plaat van dit uit Wales afkomstige blackmetalsologezelschap, Wrach, dat zich muzikaal laat inspireren door bands als Deathspell Omega, Leviathan en Mayhem.

Hoe ver of hoe diep zou je kunnen zakken in een diepte? Welke klanken zouden je daartoe verleiden, je zover krijgen om je in een onmetelijke put te laten afglijden? Misschien moeten we gewoon de muziek van dit Wrach laten spreken. Iets wat de platenboer, Apocalyptic Witchcraft, ook erg goed begrepen heeft.

(The Altar Of Tarren Deusant) Ghæstan Sathanical Semilanceata is op zo een wijze in elkaar gestoken dat er na een erg lang, beklijvend, esoterisch, ambient geluidslandschap dan toch uiteindelijk van jetje wordt gegeven. Ritmisch zit het in de eerste tellen even niet snor, maar dat doet niks af aan de puurheid van het product. De heer Gwrach laat zich niet kennen en verkent met behulp van experimentele klanken en schreeuwend soleerwerk het gehele universum. Een hoorn, of dat maak ik er toch van, roept je naar de rand van de wereld. En steeds die onderaardse klanken die eerst de scene moeten schilderen, dat doet dit Wrach wel erg goed. In vergelijking met het openingsnummer is (The Call Of The Carnyx) The Abyss, The Seven Pillars, And The Gift Of Annwn eerder slepend van karakter. Iel en ijl soleerwerk zoekt wat zijn weg tussen de vocalen en andere gitaarpartijen.

Hail Death! ademt zo een smerige lucht uit dat je amper goed genoeg kan ademen en nipt weet te overleven, terwijl het titelnummer Quae Infra Volo Videre alles wat je beneden in de dieperik zou willen zien laat culmineren. Aan hoge snelheid en met een krasserige gitaarpartij, compleet met vervlogen vocalen, zo lijkt de plaat zich dan af te sluiten met A Woeful Descent (Telos). Net als op het eerste nummer hoor je ook hier weer die puurheid in de drumpartijen.

Quae Infra Volo Videre is een meer dan degelijk occult, ritualistisch blackmetalwerkstuk geworden. De heer Gwrach bezit de gave om boosaardige ideeën en overpeinzingen donker en duister te omlijsten.

Score:

70/100

Label:

Apocalyptic Witchcraft, 2024

Tracklisting:

  1. (The Altar Of Tarren Deusant) Ghæstan Sathanical Semilanceata
  2. (The Call Of The Carnyx) The Abyss, The Seven Pillars, And The Gift Of Annwn
  3. (The Throes Of The Covenant) Born From The Womb Of Chaos
  4. Hail Death!
  5. (Ll.B.C. MMXXI) Ignis N.O.X. Delirium
  6. Quae Infra Volo Videre
  7. A Woeful Descent (Telos)

Line-up:

  • Gwrach – Zang, alle instrumenten

Links: