Meleeh – To Live and Die Alone
Black Star Foundation, 2010
Ik zit al een tijdje te denken… In welk hokje zou ik Meleeh persen? De Zweedse band brengt met dit To Live and Die Alone een ware nachtmerrie voor iedere recensent uit. Recensenten hebben de neiging alles in kleine vakjes te bekijken, naar eigen zeggen zodat de lezer weet wat hij of zij op zijn bord krijgt. Terecht ook, maar dat is een andere discussie. Die hokjesmentaliteit breekt mij nu zuur op, dank u wel Zweden!
Even een gooi doen: ik hoor duidelijk hardcore punk als basis, maar daar rond zit een enorme dosis meeslepende melodieën, een hardnekkige portie sfeer en een waanzinnig gevoel voor diepgang. Geen al te gemakkelijk verteerbare kost ook (wel even nuanceren, verwacht hier geen Between the Buried and Me, Emperor of The Dillinger Escape Plan). Een vergelijking trekken zou zonde zijn voor de band, maar fans van Rise & Fall’s laatste kunnen hier misschien wel wat mee. Mensen die Converge veel te hectisch en te snel vinden mogen deze plaat zeker ook beluisteren.
Emotie is een belangrijk trefwoord in deze muziek. Wat zeg ik, het is gewoon de rode draad. De band sleept je een half uur mee in een draaikolk van allerhande melancholische gevoelens zonder de nodige pit te verliezen. Met momenten neigt het zelfs erg naar de screamo die bands als Orchid, Raein en dergelijke laten horen. Op vlak van productie is alles dik in orde. Een blijvertje dus.
Tracklisting:
- Mamaverken
- Vowbreaker
- What I Carry with Every Heartbeat
- Sun and Moon
- To Live Alone
- Trauma
- Hells Mouth
- Panegyric
- Thorns for Flowers
- To Die Alone
Line-up:
- Thomas Florén – vocalen
- Thomas Österberg – gitaar
- Björn Olszewski – gitaar
- David Zackrisson – bas
- Fredrik Gillhagen – drums
Links: