Wheel – Charismatic Leader

Geschreven door op 02-05-2024 om 19:00.

Ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Laten we beginnen met de negatieve berichtgeving. Bassist Aki ‘Conan’ Virta maakt niet langer deel uit van Wheel. De snarenbarbaar verliet medio vorig jaar al de band, maar dat is je mogelijk ontgaan. De vacature is in de tussentijd niet ingevuld en er is ook nog geen vervanger op het oog. Het goede nieuws is natuurlijk dat we desondanks een nieuwe plaat mogen verwelkomen. Het is vooralsnog niet duidelijk wie de baslijnen inspeelde, dus momenteel gaat Wheel als driewieler door het leven.

Met Charismatic Leader brengt Wheel zijn derde langspeler uit. Net als op de vorige twee albums krijgen we zeven nieuwe nummers, waarbij de wisselwerking wordt opgezocht tussen korte(re) en lange composities. Gelukkig is het niet louter herhaling, maar weet Wheel ook nu weer een lichte verschuiving in het inmiddels bekende geluid door te voeren. Op de EP Rumination werd daar al een kleine hint naar gegeven met het stevige Blood Drinker. Die lijn wordt doorgetrokken op dit nieuwe album, waar meer stevig gitaarwerk te ontdekken valt. Bandleider Lascelles geeft hierover aan dat dit album in de smaak zal vallen bij liefhebbers van Wheel en van metal. Hiermee draait het progressieve wiel op volle toeren, zonder hierbij een perfecte cirkel te zijn. De ruwe randjes smaken namelijk uitzonderlijk lekker.

Die ruwe randjes werden op de eerste single Empire al meteen van stal gehaald. Het nummer begint direct lekker fel en herkenbaar, waarmee de connectie met het eerste album Moving Backwards kan worden gelegd. De echte verrassing ligt, zoals wel vaker, echter in het slot. Een simpel gitaarloopje biedt de aanloop naar een heuse breakdown met beukende gitaren en agressief geschreeuwde vocalen. Zo, dat komt wel even binnen! De aangemaakte adrenaline kan weer even weggestopt worden met het breekbare Porcelain. Dit nummer werd als tweede wapenfeit uitgebracht en bevindt zich ook op de tweede plek op het album. Rustige, sfeervolle gitaarmelodieën zetten de toon, samen met de krachtige vocalen van Lascelles. De gitaren willen doorbreken, maar worden met moeite in toom gehouden door de progressieve uitspattingen. Als de riffs het kortstondig winnen, voelt het alsof de zon op een onstuimige dag het grijze wolkendek uiteen weet te drijven. Met Disciple werd de derde eenling op de wereld losgelaten (plaats vijf op het album). Enigszins een vreemde keuze. Dit is namelijk typisch zo’n nummer dat op zichzelf niet heel spannend is (zelfs het minste werkstuk op Charismatic Leader), maar op het album wel een belangrijke lijmfunctie vervult tussen de langere composities. De Devin Townsend-achtige uithaal richting het einde is nog wel even kippenvelopwekkend lekker.

De optelsom van de eerste drie uitgebrachte nummers laat een geluid horen dat herkenbaar aandoet, maar waar ook al de hints aanwezig zijn van een zwaardere en donkere onderlaag. Het lijkt haast alsof Wheel de verschuiving naar een steviger geluid nog even geheim wil houden voor het grote publiek. Het kan natuurlijk ook simpelweg zijn, omdat dit pas echt tot uiting komt in de drie uitgerekte composities en deze niet geschikt zijn bevonden om als single uit te brengen. De eerste die we hiervan tegenkomen is Submission. Dit is het langste nummer op Charismatic Leader en kent een lekker losse opbouw. De instrumenten stuwen op organische wijze het nummer vooruit, waarbij de zware passages op natuurlijk wijze uit de composities opborrelen en het krachtige refrein voor de nodige houvast zorgt. Drummer Saksala kan met momenten laten horen wat een waanzinnige trommelaar hij is. De apotheose richting het einde voel je van verre aankomen, maar geeft de perfecte opmaat voor het uiterst hoekige Saboteur.

Wederom een lange compositie, maar ditmaal een stuk directer van aard. Langzame, haast industriële riffs vormen het landschap. Donkere toetsenpartijen en psychedelische gitaarmelodieën voegen zich samen tot een zware compositie. Dit is een volledig nieuwe kant van Wheel, met haast Rammsteinesque degelijkheid. Richting het einde intensiveren de donkere riffs, wat enigszins ten koste gaat van de composities. Hier merk je dat Wheel zich buiten de bekende wateren begeeft. Op het eindstuk The Freeze (we nemen gemakshalve intermezzo Caught In The Afterglow niet mee) lijkt alles in perfectie samen te komen. De hypnotiserende gitaarlijnen (ondersteund door klikjes) en de kalmerende stem van Lascelles begeleiden de toehoorder naar een steeds verder toenemende intensiteit. Als de ritmesectie aan het einde helemaal losgaat, is het wiel weer rond.

Charismatic Leader is geen conceptalbum, maar daar heeft het wel sterk de schijn van. De nummers zijn individueel sterk, maar vormen met een elkaar een kloppend geheel. Je zou de nummers bijna (maar dan ook echt bijna) achter elkaar kunnen plakken tot één lang nummer. Hiermee weet Wheel wederom een zeer intrigerend album neer te zetten en zichzelf andermaal te ontwikkelen in het eigen gecreëerde universum. Verrassend genoeg is het geluid hiermee zwaarder dan op voorganger Resident Human en kent ook een flink donkere ondertoon. Misschien is Wheel hiermee zelf wel de charismatische leider aan het progressieve front?

Score:

86/100

Label:

InsideOut Music, 2024

Tracklisting:

  1. Empire
  2. Porcelain
  3. Submission
  4. Saboteur
  5. Disciple
  6. Caught In The Afterglow
  7. The Freeze

Line-up:

  • James Lascelles – Zang, gitaar
  • Jussi Turunen – Gitaar
  • Santeri Saksala – Drums

Links: