Despize – Scotland’s Hardcore

Geschreven door op 17-03-2024 om 21:00.

Zoals wel vaker is mijn hardcorevizier op het Verenigd Koninkrijk gericht. Al is dat vizier deze keer een stuk noordelijker gericht dan gebruikelijk, het Schotse Glasgow om precies te zijn. Gek is dat zeker niet, want Schotse hardcore zit de laatste jaren in een lekkere flow en Despize heeft daar een aanzienlijke bijdrage aan geleverd. Sinds 2020 zijn meerdere demo’s en splits met onder andere het Amerikaanse Gridiron uitgebracht. Tel daarbij talloze shows op in onder andere Amerika en dit jaar zelfs Japan en de bekendheid schiet dan natuurlijk omhoog.

In Nederland hebben we op Revolution Calling 2023 al kennisgemaakt met deze zeer gemene en lompe hardcore. Despize bracht al zijn vorige werk zo goed als onaangekondigd uit, en dat is deze keer niets anders. Slechts een week voordat dit album de wereld ingeslingerd werd, maakte het vijftal de komst ervan bekend via sociale media. Via het eveneens Schotse label Northern Unrest is het dan na ruim vier jaar eindelijk zover: het eerste langverwachte volwaardige album,  Scotland’s Hardcore.

Vanaf de eerste seconde op T2D weet je als luisteraar dat het menens is. Zeer venijnige, lompe riffs vliegen je om de oren en zanger Andy schreeuwt met gigantische overtuiging zijn strot aan gort. Slechts anderhalve minuut later is het al de beurt aan Nightmare en Unstable. Nee het kan niet worden gezegd dat Despize veel tijd per nummer nodig heeft om de furie over te brengen. Tijdens het luisteren naar Axxis kan ik niet om de Everybody Gets Hurt-invloeden heen. En laat ik voor zulke muzikale aspecten in positieve zin gevoelig zijn. Dit had ik ook even nodig om wat enthousiaster te worden. Ook op de volgende nummers Roll Cage en Sniper zijn dit soort invloeden continu hoorbaar. Mijn spanningsboog begint op dit moment wel wat te ontspannen omdat de nummers wel erg op elkaar lijken.

Floor Control, toch wel een publieksfavoriet te noemen, heeft een zogenaamde VIP mix gekregen maar het ontgaat mij wat er precies VIP aan de mix is. Ik denk dat ik uiteindelijk toch de versie op de split met Deklination prefereer. Endtroducing begint met het welbekende ‘desssssspiiiizzeeee’ wat inmiddels het kenmerk is van de band. In de ene minuut dat het nummer duurt heb ik direct het vermoeden dat de Schotten hier een ode brengen aan de welbekende moshers-hymne I.D.S. Headhunters van Terror Ave. Een hele toffe toevoeging aan het album en een echte underground hardcore-referentie.

Despize is erin geslaagd een dikke vette stomp in de maag af te leveren. Toch zal ik, alle toffe oldskool beatdowninvloeden daargelaten, een puntje van kritiek moeten leveren. Het gebrek aan vocale variatie is een heel album lang uiteindelijk wel een minpunt. Op de demo’s en splits is dat allemaal prima verdraagbaar maar bijna een halfuur lang is toch teveel van het goede.

Misschien moet ik voorzichtig concluderen dat Despize vooral een liveband is. Het kan ook dat ik gewoon te streng ben voor een band die zoveel potentie en uiteindelijk ook klasse heeft. Voor fans van: Everybody Gets Hurt, Kickback en Never Ending Game.

Score:

79/100

Label:

Northern Unrest, 2024

Tracklisting:

  1. T2D
  2. Nightmare
  3. Unstable
  4. Axxis
  5. Roll Cage
  6. Sniper
  7. Underground Game
  8. Floor Control – VIP Mix
  9. New Enemy Turn
  10. Setting Up
  11. Entroducing
  12. Scotland’s Hardcore

Line-up:

  • Andy Wilson –  Zang
  • Shaun Alexander – Basgitaar, zang
  • Ben Brodie – Gitaar
  • Owen Brodie – Gitaar
  • Jev – Drums

Links: