Soms krijg je een album voorgeschoteld dat zo pijnlijk middelmatig is. Ik weet dat de albumhoes een gigantische rode vlag is, maar hey, eigen schuld als je blind naar bands luistert, Michiel. Gelukkig staan er op deze langspeler slechts zeven nummers van dit vijftal uit Chattanooga, Tennessee. De band zelf hoopt Limp Bizkit te combineren met Alter Bridge en Seether. En de band ziet dat zeker niet verkeerd. Als je Alter Bridge van wish.com bedoelt tenminste.
De gitaarriffs op dit album zijn zo inspiratieloos en simplistisch. Het zijn het soort riffjes waar je na een half jaar vlijtig gitaar studeren mee komt. Dan ben je er vet trots op, maar ze rijpen als geklutste eieren in room. Destijds was het snufje bieslook de ‘bies knees’, maar tegenwoordig is de groene garnituur bovenop eerder van het sporenvormende type. Biotoxiciteit tot daar aan toe, maar de ‘southern’ zangstijl op het eerste nummer, Break is ondergedompeld in bourbon van de Aldi en zou in quarantaine moeten. De tekst maakt het al niet veel beter: ‘Today is the day you’ll stay away. You’re not home anymore as it falls to the floor’. Zucht. Zetten we dat rijmwoordenboek op het kerstlijstje, jongens? Wanneer de scream later in het nummer dan ook nog eens breekbaar dun is voelt alle hoop verdwenen. Toegegeven, ik doe het mezelf aan met dit soort pareltjes voor jullie op te vissen, maar we zijn nu zo ver gekomen. We ploegen samen door tot het einde van de recensie, ok? Hurt Turns into more Hurt, zoals SevenStones zou zeggen.
Opvolger Save Today is het enige gangbare nummer,dat sterk doet denken aan Undertow van Tool. Het verschil in toon in de zang is aangenaam tegenover de ‘southern wankery’ op Break. Het refrein is zelfs nog enigszins kwalitatief. Alleen is de productie van dit nummer zo dof en duf tegenover het eerste. Ook zijn de gitaren gewoonweg niet lekker ingespeeld in de bridge en de drums zit er in de breakdown een paar keer gewoon naast. Niet lekker vrienden. Ineens eindigt het nummer dan met een deathgrunt die de titel scandeert. What the fuck. Snuiven ze lijm in Tennessee in hun jeugd ofzo? Dit durven opsturen naar Zware Metalen is het gitaarequivalent van: ‘bro, have you listened to my mixtape yet?’.
Op Fly or Fall pronken de gitaristen met het feit dat ze wel degelijk weten wie Zakk Wylde is. Kan iemand me alleen uitleggen wat dit refrein hoort te betekenen: ‘With your back against the wall, oh with your back against the wall, it’s fly or fall.’? Die rijm zagen we niet aankomen, toch? Afsluiter No Safe Bet heeft zowaar een goed gevonden hook achter het refrein, met een vette drumfill erover. De hoofdriff is dan precies de antithesis. Pijn-lijk. Het album eindigt zonder meer plots en zonder climax.
In de ruïne van de stilte blijft er niks dan middelmatigheid nazinderen. Zinvol was het nooit, zo vol van zinnen. Zware Metalen stuurt jullie een rijmwoordenboek, want wat jullie doen, kan elke oen.
Score:
61/100
Label:
Pavement Entertainment Inc., 2023
Tracklisting:
- Break
- Save Today
- Take Me Home
- Killing Season
- Hurt Turns into Hate
- Fly or Fall
- No Safe Bet
Line-up:
- Drew Elliott – Zang, gitaar
- Isiah McDaniel – Gitaar, zang
- Gabe Lane – Gitaar
- Richy Aycock – Bas
- Adam Gann – Drums
Links: